Pytanie
Sp. z o.o. jest producentem leków. Nabywa od podmiotów krajowych prawa do pozwolenia na dopuszczenie do obrotu oraz licencje do dokumentacji do określonego wyrobu farmaceutycznego, niezbędnej do przeprowadzenia urzędowego procesu dopuszczenia tych wyrobów przez Ministerstwo Zdrowia do obrotu.
Podstawą zakupu każdego pozwolenia oraz dokumentacji jest zawsze umowa licencyjna zawierana przez spółkę z licencjodawcą, określająca m.in. ogólną kwotę, za jaką następuje sprzedaż pozwolenia oraz udzielenie licencji do dokumentacji produktu leczniczego oraz terminy jej płatności. Płatność następuje zawsze w kilku ratach na podstawie faktur wystawianych przez licencjodawcę oddzielnie za każdą ratę płatności, przy czym pierwsza faktura jest wystawiana bezpośrednio po podpisaniu umowy licencyjnej, a następne w zależności od ziszczenia się konkretnych warunków, określonych w umowie licencyjnej. Możliwe są sytuacje, że po zapłacie pierwszej raty, wobec nie ziszczenia się warunków, o których mowa w umowie licencyjnej, licencjodawca nie ma prawa do wystawienia spółce kolejnych faktur za sprzedaż dossier, a nawet jest zobowiązany zwrócić spółce zapłaconą mu uprzednio kwotę lub odkupić dossier po zapłaconej mu uprzednio kwocie. Oznacza to, że na podstawie samej zawartej umowy licencyjnej nie powstaje wymagalne zobowiązanie spółki wobec licencjodawcy, a co najwyżej zobowiązanie warunkowe.
Dokumentację od licencjodawcy otrzymujemy po podpisaniu umowy. Dokumentacja jest używana przez nas od dnia jej otrzymania. Przewidywany okres używania przekracza jeden rok.
W którym momencie i w jakiej kwocie (kwocie wynikającej z faktury na część należności, czy też na podstawie całości należności za tą licencję wynikającą z umowy) powinniśmy przyjąć licencję do wartości niematerialnych i prawnych?
Czy prawo do pozwolenia jest odrębną wartością niematerialną i prawną?