Wojewoda wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały rady miasta dotyczące ustalenia wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg publicznych. Zdaniem wojewody rada miasta uzależniając wysokość opłaty od podmiotu, który ją zamieścił oraz treści prezentowanej przez reklamę, przekroczyła upoważnienie ustawowe wynikające z art. 40 ust. 9 ustawy o drogach publicznych. Przepis ten zezwala na zróżnicowanie wysokości ustalanych przez organy stanowiące jednostek gminy stawek opłat za zajęcie pasa drogowego wyłącznie ze względu na okoliczności i przesłanki enumeratywnie w nim wskazane. Wyłącza on zatem stosowanie innych czynników kształtujących wysokość stawek tych opłat.
W odpowiedzi na skargę miasto, wskazało, że pojęcie "rodzaj zajęcia" czyli inaczej sposób zajęcia pasa drogowego nie wyklucza możliwości różnicowania wysokości opłat również ze względu na podmiot, który zamieszcza reklamę oraz jej treść.

WSA rozpatrując skargę stwierdził, iż w art. 40 ust. 9 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 204, poz. 2086 ze zm.) ustawodawca umożliwił organom stanowiącym jednostki samorządu terytorialnego różnicowanie stawki opłat za zajęcie pasa drogowego ze względu na m. in. rodzaj zajęcia pasa drogowego, co w przedmiotowej sprawie oznacza umieszczenie reklamy w pasie drogowym. Zatem ustalane stawki mogą więc dotyczyć samego faktu umieszczenia w pasie drogowym reklamy bez dalszego różnicowania stawek ze względu na treść reklamy. Użyte przez ustawodawcę sformułowanie "rodzaj zajęcia pasa drogowego" nawiązuje do sposobu ingerencji w zakres pasa drogowego i nie wiąże się z treścią reklam, ani też podmiotów, które umieszczają informację. WSA podkreślił, iż przepis 40 ust. 9 ustawy o drogach publicznych nie zawiera upoważnienia dla organów gminy do wprowadzania w uchwałach innych niż wymienione przez ustawodawcę w delegacji, kryteriów różnicowania stawek opłat za zajęcie pasa drogowego. Dokonane przez ustawodawcę wyliczenie kryteriów, które uwzględnia się przy ustalaniu wysokości stawek ma charakter katalogu zamkniętego. Dlatego też rada miasta różnicując wysokość opłaty opłat za zajęcie pasa drogowego ze względu na prezentowaną treść oraz podmiot zamieszczający reklamę, naruszyła w sposób istotny art. 40 ust. 9 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 204, poz. 2086 ze zm.).


Na podstawie: Wyrok WSA w Opolu z 5 lipca 201 2r., sygn. akt II SA/Op 124/12, nieprawomocny