Powiatowy lekarz weterynarii po przeprowadzeniu w gospodarstwie rolnym kontroli stwierdził w paszy obecność składników pochodzenia zwierzęcego. W związku z tym nakazał hodowcy niezwłoczne przeprowadzenie kompleksowej dezynfekcji sprzętów, w których znajdowała się pasza. Ponadto zakazał wprowadzania świń do gospodarstwa oraz ich wyprowadzania do chwili uzyskania wyników świadczących o skutecznej dekontaminacji systemu karmienia w gospodarstwie.


Od takiej decyzji odwołał się hodowca. Argumentował bowiem, iż pobrane kolejne próbki w jego gospodarstwie nie potwierdziły obecności składników pochodzenia zwierzęcego w badanych materiałach paszowych.
 

WSA podkreślił, iż niewątpliwie hodowca karmił trzodę chlewną paszą z udziałem niedozwolonego w żywieniu zwierząt hodowlanych białka pochodzenia zwierzęcego, a więc bezwzględnie dopuścił się naruszenia art. 7 ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001r. W ocenie sądu nie ma znaczenia w ilu próbkach paszy stwierdzono niedozwolony komponent. Ustawodawca wprowadzając zasadę zakazu stosowania w żywieniu zwierząt hodowlanych przetworzonego białka, nie uzależnił funkcjonowania zakazu od innej przesłanki niż stwierdzenie zanieczyszczenia paszy białkiem zwierzęcym. W przypadku stwierdzenia w paszy obecności przetworzonego białka zwierzęcego, organ jest zobowiązany do podjęcia stosownych kroków mających na celu zablokowanie możliwości wprowadzenia zwierząt karmionych niewłaściwymi paszami do obrotu, jak również zablokowania możliwości wprowadzania do obrotu produktów pochodzących z tych zwierząt stosownie do treści art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy ustawy z 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. nr 17, poz. 127).
 

Zdaniem WSA z punktu widzenia rygorystycznych reguł żywienia zwierząt hodowlanych, nawet jednorazowy fakt stwierdzenia w stosowanej do karmienia paszy niedozwolonego składnika, obliguje do zastosowania względem hodowcy właściwych środków zaradczych, prowadzących do zapobieżenia niepożądanym skutkom zjedzenia niewłaściwej karmy przez zwierzęta hodowane z przeznaczeniem do spożycia. Nie może mieć zatem znaczenia okoliczność braku ujawnienia niedozwolonego białka zwierzęcego w paszy pobranej do badań w czasie kolejnych kontroli weterynaryjnych w gospodarstwie rolnym skarżącego. Ustawodawstwo nie uzależnia bowiem konieczności stosowania sankcji od wielokrotności stwierdzenia naruszenia wymagań prawa paszowego i żywieniowego, ani od oceny stanu zdrowia zwierząt, w paszy dla których bezpośrednio przeznaczonej do zjedzenia, stwierdzono niedozwolony składnik. Są też obojętne dla stosowania sankcji administracyjnoprawnych okoliczności znalezienia się w paszy niedozwolonego składnika. Może to być następstwo działania zawinionego przez hodowcę lub przypadkowego, którego nie można było przewidzieć, czy mu zapobiec. Świadomość działania hodowcy (zawinienie) ma jedynie znaczenie przy stosowaniu sankcji karnych – uznał WSA.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 81/13, nieprawomocny