Wysokość opłaty legalizacyjnej stanowi iloczyn podwyższonej stawki opłaty, współczynnika kategorii obiektu i współczynnika wielkości obiektu. Ustalenie opłaty następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Zobowiązany ma obowiązek wniesienia opłaty w kasie właściwego urzędu wojewódzkiego lub na rachunek bankowy tego urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Nieuiszczona w terminie opłata podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Wpływy z opłat legalizacyjnych stanowią dochód budżetu państwa.

Zobacz pełną procedurę w LEX Navigator Procedury Prawa Budowlanego >>>

Legalizacja samowolnej zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części jest możliwa pod następującymi warunkami:

  • zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części nie nastąpiła po wniesieniu przez organ administracji architektoniczno-budowlanej sprzeciwu wobec zgłoszenia dokonanego na podstawie art. 71 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane,
  • strona podporządkowała się nakazowi wstrzymania użytkowania obiektu budowlanego lub jego części,
  • strona wykonała w terminie obowiązek przedłożenia wymaganych dokumentów.


Ustalenie współczynnika kategorii obiektu budowlanego następuje na podstawie mającego postać tabeli załącznika do ustawy - Prawo budowlane. 

Autor: Stanisław Chajec