Pytanie:
Firma zajmuje się sprzedażą pojazdów danej marki oraz posiada serwis samochodowy. Posiada w ofercie urządzenia elektryczne i elektroniczne typu radia samochodowe, lecz są one zawsze montowane lub wymieniane w pojeździe przez serwis. Wynika to ze stopnia skomplikowania w ich podłączeniu oraz zintegrowania z systemem informatycznym. Nie ma możliwości, aby klient zakupił np. radio i sam był w stanie zamontować je w pojeździe.
Czy w takiej sytuacji firma powinna być wpisana w rejestrze GIOŚ jako zbierający zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny? Co prawda, posiada w sprzedaży urządzenia elektroniczne, ale są one zawsze montowane przez pracowników serwisu.
Odpowiedź:
Jeżeli radia samochodowe nie są dedykowane dla konkretnych pojazdów, to należy je traktować jako sprzęt elektryczny i elektroniczny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1155, z późn. zm.) - dalej u.z.s.e.e. Jego sprzedaż wiązać więc się będzie z obowiązkiem odbierania zużytego sprzętu tego typu jak oferowany sprzęt przez sprzedawców.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 3 u.z.s.e.e., przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) sprzętu służącego ochronie bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli ten sprzęt jest przeznaczony wyłącznie do celów wojskowych;
2) odpadów promieniotwórczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1512);
3) sprzętu będącego częścią składową urządzenia, które nie jest sprzętem w rozumieniu przepisów u.z.s.e.e.
Jak więc widać z powyższego, jeżeli dane urządzenie, które spełnia definicję sprzętu zawartą w przepisach u.z.s.e.e., jest częścią innego urządzenia, które nie jest sprzętem w rozumieniu przepisów u.z.s.e.e., to w takim przypadku wprowadzanie tego urządzenia do obrotu nie będzie podlegało przepisom u.z.s.e.e. Na podstawie ww. wyłączenia przepisom u.z.s.e.e. nie będą podlegać urządzenia będące elementem składowym, np. pojazdu, montowane fabrycznie, m.in. ze względu na możliwość stosowania ich w konkretnej marce pojazdu lub nawet w konkretnym modelu. Jeżeli jednak takie urządzenie nie będzie stanowiło części składowej innego urządzenia i będzie spełniało definicję sprzętu elektrycznego i elektronicznego zawartą w u.z.s.e.e. (np. nawigacja GPS czy radio samochodowe, które można używać w każdym pojeździe, bez względu na jego rodzaj czy markę), to sprzedawca takiego sprzętu będzie podlegał przepisom u.z.s.e.e., m.in. w zakresie odbierania przez sklep zużytego sprzętu.
Z kolei w art. 42 ust. 1 u.z.s.e.e. zobowiązano m.in. sprzedawcę detalicznego, aby przy sprzedaży sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych nieodpłatnie przyjmował zużyty sprzęt w ilości nie większej niż sprzedawany nowy sprzęt, jeżeli zużyty sprzęt jest tego samego rodzaju. Należy więc przyjąć, że sprzedawca radia samochodowego jest nieprofesjonalnym zbierającym, o którym mowa powyżej. Należy jednak pamiętać, że podmiot zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów jest obowiązany posiadać umowę zawartą w formie pisemnej pod rygorem nieważności z posiadaczem odpadów posiadającym zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów dotyczącą co najmniej nieodpłatnego przyjmowania odpadów.
Powyższy przepis jednak nie zwalnia przedsiębiorcy zbierającego zużyty sprzęt z obowiązku zarejestrowania się w rejestrze prowadzonym przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, o którym mowa w przepisach u.z.s.e.e.