Stosowanie wyrobów budowlanych regulowane jest ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118).
Art. 5 ust. 1 ustawy - Prawo budowlane wymaga, aby obiekty budowlane wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi były projektowane i budowane w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej. Pojecie „zasady wiedzy technicznej” nie zostało określone w ustawie Prawo budowlane.
Należy przyjąć, że zasady wiedzy technicznej wynikają z dobrej praktyki budowlanej i wcześniejszych doświadczeń uczestników procesów budowlanych i producentów wyrobów budowlanych.
Zasady wiedzy technicznej w obszarze budownictwa są także tworzone i rozwijane w wyniku realizowanych prac badawczych prowadzonych w instytutach, uczelniach technicznych i jednostkach badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z ustawą o wyrobach budowlanych przy wykonywaniu robót budowlanych mogą być stosowane wyroby dopuszczone do jednostkowego zastosowania w obiekcie budowlanym. Wyroby dopuszczone do jednostkowego zastosowania nie są wyrobami wprowadzanymi do obrotu; są wyrobami wykonanymi według indywidualnej dokumentacji technicznej sporządzonej przez projektanta obiektu lub z nim uzgodnionej i przeznaczone do wbudowania we wskazanym obiekcie budowlanym.

Wyroby budowlane dopuszczone do jednostkowego stosowania podobnie jak inne wyroby budowlane powinny posiadać właściwości użytkowe, które zapewnią, ze obiekt budowlany, w którym zostaną wbudowane będzie spełniał wymagania podstawowe dotyczące:
• bezpieczeństwa konstrukcji,
• bezpieczeństwa pożarowego,
• bezpieczeństwa użytkowania,
• odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska,
• ochrona przed hałasem i drganiami,
• oszczędności energii i odpowiedniej izolacyjności cieplnej przegród.

Produkcja jednostkowa

W obszarze wyrobów budowlanych wyróżnia się różne kategorie produkcji w stosunku, do których wymagane są od producenta zróżnicowane działania związane z oceną zgodności wyrobu ze specyfikacją techniczną.
Zadaniem oceny zgodności jest w każdym przypadku zapewnienie, że zadeklarowane właściwości użytkowe wyrobu odpowiadają jego rzeczywistym cechom i że te właściwości zachowują ważność w stosunku do całości produkcji.
Cel ten jest osiągany poprzez wstępne badanie typu wyrobu oraz przez działania prowadzone w ramach zakładowej kontroli produkcji.

Uwzględniając działania związane z oceną zgodności wyróżnia się następujące kategorie produkcji:

• zwykła produkcja seryjna pod pojęciem, której rozumie się wytwarzanie dużej ilości w jednostce czasu takich samych wyrobów wprowadzonych na rynek
W stosunku do takich wyrobów nie ma potrzeby powtarzania wstępnych badań typu wyrobu dopóki nie zmienił się wyrób i jego technologia produkcji oraz nie ma potrzeby ustalania terminu ważności raportów z badań. Stabilny poziom jakości wytworzonych wyrobów jest zapewniony przez zakładową kontrole produkcji prowadzoną przez producenta.

• produkcja seryjna wyrobów o zróżnicowanych właściwościach użytkowych
Przykładem takich wyrobów seryjnych, ale różniących się właściwościami są konstrukcje stalowe, gdzie każdy wyrób ma różne wymiary, kształt, wytrzymałość.
W takim przypadku wstępne badanie typu powinno być przeprowadzone dla każdego różniącego się wyrobu.

• produkcja jednostkowa, nieseryjna to produkcja wyrobów projektowanych indywidualnie, zamawianych do konkretnego obiektu i w nim wbudowanych
Wyroby takie nie powinny być częścią asortymentu wyrobów jednakowych tego samego rodzaju, które są produkowane w seriach, w wyniku procesu łączenia zwykłych komponentów w ten sam sposób, często w procesach zautomatyzowanych. Wyroby produkcji jednostkowej, uwzględniając ich zakres stosowania wynikający np. z wymiarów, wagi itp. nie powinny być dostępne w ogólnej ofercie producenta przedstawianej w katalogach lub innych publikacjach reklamowych.
Produkcja jednostkowa obejmuje wyroby, które są indywidualnie zaprojektowane i wytworzone z uwagi na specjalne potrzeby a ich wykonanie wymaga dostosowania urządzeń produkcyjnych do ich wytworzenia tak, aby mogły być stosowane w obiekcie, do którego były przewidziane.

Wyroby wyprodukowane przy użyciu tych samych komponentów i w takim samym procesie wytwarzania, ale przy zmianie jedynie wymiarów nie mogą być uznane za wyroby nieseryjne produkowane jednostkowo. Takie wyroby należy zaliczyć do grupy wyrobów produkowanych seryjnie o zróżnicowanych właściwościach użytkowych.
Produkcja jednostkowa ma miejsce również wtedy, gdy obejmuje wyroby wykonane na konkretne zamówienie, które powinny posiadać jedną lub kilka końcowych właściwości użytkowych istotnych ze względu na stosowanie, różniących się istotnie od wyrobów wyprodukowanych seryjnie, nawet jeżeli są wyprodukowane z zastosowaniem tego samego procesu wytwarzania lub tego samego systemu projektowego.
Nie jest wymagane, aby stosowanie wyrobu produkowanego jednostkowo uzależniać od jego zgodności z postanowieniami dyrektywy dotyczącej wyrobów budowlanych.
Wyroby produkowane jednostkowo są stosowane i wbudowywane w obiekcie budowlanym bez wcześniejszego umieszczania ich na rynku jako wyroby wprowadzone do obrotu.
Producent wyrobów produkowanych jednostkowo powinien dokonać oceny ich zgodności na podstawie wykonanych przez siebie wstępnych badań typu według powszechnie uznanych metod badań lub określenia przez producenta właściwości użytkowych oraz prowadzonej zakładowej kontroli produkcji.