Odpowiedź:
Tak, jest możliwe powierzenie samochodu służbowego (mienia pracodawcy) praktykantowi. Przepisy prawa nie zabraniają takiego powierzenia. Ewentualne ograniczenia mogą wynikać jedynie z wewnętrznych regulacji u danego pracodawcy. Powierzenie takie nie będzie jednak oparte o regulacje ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p., ale o ewentualnie zawartą z takim praktykantem umowę cywilnoprawną.
Uzasadnienie:
Przepisy k.p. ani innych ustaw nie zabraniają powierzenia pracownikowi samochodu służbowego należącego do pracodawcy. Powierzenie takie może zastąpić na podstawie umowy cywilnoprawnej. Rekomendowaną umową jest umowa użyczenia uregulowana w ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - dalej k.c. w art. 710 i następnych. Umowę taką można (w zakresie dopuszczalnym przepisami k.c.) modyfikować i dostosowywać do potrzeb pracodawcy powierzającego samochód służbowy.
W takiej sytuacji nie będą miały zastosowania za to przepisy k.p. regulujące odpowiedzialność materialną pracowników (art. 114 i następne k.p.), w tym też przepisy dotyczące odpowiedzialności pracownika za mienie powierzone (art. 124 k.p. i następne), które to mogłyby mieć zastosowanie do powierzenia samochodu służbowego pracownikowi. Wobec praktykanta, nie będącego pracownikiem, nie można stosować przepisów k.p. Wszelka zatem odpowiedzialność wynikająca z powierzenia mu samochodu służbowego będzie wynikać z przepisów k.c.