Tak orzekł NSA w wyroku z dnia 1 września 2015 r., sygn. akt: II OSK 3103/13.
PINB nakazał współwłaścicielom budynku mieszkalnego wielorodzinnego zamurowanie otworu drzwiowego w sklepie spożywczym na parterze oraz okien w lokalach na pierwszym, drugim i trzecim piętrze znajdujących się w ścianie usytuowanej przy granicy z nieruchomością sąsiednią. Na skutek odwołań współwłaścicieli sprawa była kilkakrotnie rozpatrywana przez organy obu instancji oraz przez WSA. Ostatecznie PINB nakazał zamurowanie drzwi i okien. Ustalił bowiem, że pozwolenie na budowę zostało wydane w 1987 r. i nie obejmowało wykonania otworów okiennych i drzwiowych w ścianie granicznej. Obowiązujące przepisy nie dopuszczały istnienia otworów w ścianie usytuowanej przy granicy, nie zezwalały na to również przepisy wcześniejsze. Organ ustalił również, że zamurowanie wskazanych otworów nie zmieni sposobu korzystania z lokali.
Rozpoznając skargę WINB wydłużył termin wykonania prac o pół roku, a w pozostałej części utrzymał decyzję w mocy. Współwłaściciele nieruchomości skierowali więc sprawę do WSA w Łodzi. Ten w wyroku z dnia 20 września 2013 r., sygn. akt II SA/Łd 289/13 zaakceptował wszystkie ustalenia organu drugiej instancji, a współwłaściciele nieruchomości skierowali do NSA skargę kasacyjną.
NSA zauważył, że organy obu instancji bezskutecznie poszukiwały pozwolenia, czy to wydanego na podstawie przepisów regulujących wykonywanie robót, czy to na podstawie dekretu o publicznej gospodarce lokalami, z którego mogłoby wynikać uprawnienie do wykonania w tej ścianie drzwi i okien. Pozwolenia takiego nie przedłożyli również współwłaściciele nieruchomości. Skoro więc nie zostało wykazane, aby została wydana zgoda na tego typu usytuowanie okien i drzwi w ścianie granicznej, to należy je zamurować. Ich istnienie ogranicza bowiem właściciela sąsiedniej nieruchomości w wykonywaniu jego prawa własności.
Sygnatura akt: II OSK 3103/13