W związku z faktem, iż podstawowym celem dyrektywy 2002/96/WE jest osiągnięcie przez Kraje Członkowskie do dnia 31 grudnia 2006 r., a przez Polskę do dnia 31 grudnia 2008 r. ze względu na otrzymaną derogację, poziomu zbierania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych w ilości 4 kg na mieszkańca na rok, projekt ustawy wprowadza poziomy zbierania wyrażone jako odsetek masy sprzętu elektrycznego i elektronicznego wprowadzonego na rynek. Z założenie wprowadzenie poziomów zbierania zużytego sprzętu ma ułatwić realizację celu wskazanego w dyrektywie. Zmianę tę należy uznać za najbardziej istotną z punktu widzenia gospodarki zużytym sprzętem.

Znaczna część zmian dokonywana przez projekt ustawy to zmiany mające na celu uproszczenie oraz zmniejszenie liczby sprawozdań, które przedsiębiorcy są zobowiązani składać na podstawie ustawy.

Kolejnym grupą zmian w ustawie są zmiany mające na celu zwiększenie odpowiedzialności organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego za przejęte przez te organizacje obowiązki wprowadzającego sprzęt.

Poniżej zawarto omówienie najważniejszych zmian dokonywanych w ustawie o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym przez projekt ustawy. Dla zwiększenia przejrzystości omówienia zmian posłużono się numeracją ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, a nie ustawy nowelizującej.
- art. 2 ust. 2 – zmiana ust. 2 art. 2 ustawy zmierza do prawidłowej implementacji art. 8 ust. 4 dyrektywy 2002/96/WE. Stosownie do tego przepisu Państwa Członkowskie mają zapewnić, że producenci dostarczający urządzenia elektryczne lub elektroniczne za pomocą metod komunikacji na odległość także spełnią wymogi podane w art. 8 dyrektywy, a więc m.in. dostarczą gwarancję finansową, oznaczą swoje produkty w sposób niebudzący wątpliwości, w odniesieniu do urządzeń dostarczanych w Państwie Członkowskim, w którym mieści się siedziba nabywcy tych urządzeń.