Do wysokiego wzrostu gospodarczego w głównej mierze przyczynił się popyt krajowy, którego wkład kształtował się na poziomie 4,6 pkt. proc. W tej kategorii znaczącą rolę odegrały procesy inwestycyjne. Nakłady brutto na środki trwałe w gospodarce wzrosły bowiem o 9,2 proc., wobec 1,1-proc. wzrostu w 2013 r. W relacji do PKB natomiast wzrósł udział zarówno prywatnych, jak i publicznych nakładów inwestycyjnych.
Nakłady inwestycyjne w przedsiębiorstwach zatrudniających powyżej 9 osób wzrosły aż o 13,1 proc. (w analogicznym okresie 2013 r.: o 3,5 proc.). Najbardziej aktywnymi inwestorami okazały się firmy duże (+17 proc. r/r). Ożywieniu w sferze przedsiębiorczości towarzyszył wzrost zatrudnienia: o 2,6 proc. (o 3,9 proc. w firmach dużych) oraz lekka poprawa wyników finansowych.
Jednym z czynników świadczących o intensyfikacji procesów rozwojowych w przedsiębiorstwach jest postępujące umiędzynarodowienie działalności polskich firm. Odbiciem tego było m.in. wysokie tempo wzrostu wolumenu obrotu towarowych w latach 2001-2014. Średnioroczne tempo wzrostu wolumenu obrotów towarowych w latach 2001–2014 wyniosło 9,3 proc. po stronie eksportu i 7,1 proc. w imporcie, znacznie wyprzedzając średnie tempo wzrostu PKB w tym okresie – sięgające 3,6 proc. Z kolei w 2014 r. eksport towarów z Polski wzrósł w stosunku do 2013 r. o 7 proc., osiągając wartość blisko 165,8 mld euro. Natomiast import wyniósł 168,4 mld euro i był wyższy o 7,3 proc.
Wysokie tempo wzrostu polskiego eksportu na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat jest także efektem unowocześnienia jego struktury - jak wskazuje raport GrantThornton, w latach 1989-2014 nastąpił spadek znaczenia udziału surowców w polskim eksporcie z ok. 22,3 proc. (w 1989 r. – głównie surowce kopalniane oraz metalurgiczne) do jedynie ok. 5,3 proc. notowanych obecnie. W naszym eksporcie dominujące znaczenie mają aktualnie sektory obejmujące produkty stosunkowo wysoko przetworzone i o wyższym poziomie zaawansowania technologicznego, takie jak motoryzacyjny, elektromaszynowy i chemiczny.