Komisja Europejska i politycy debatują już o kształcie nowego pakietu klimatyczno- energetycznego i o reformowaniu europejskiego systemu handlu emisjami (EU ETS) w czwartym okresie, tj. w perspektywie 2030 roku. Dla przemysłu i energetyki zdecydowanie bardziej palącym problemem jest na dziś wdrożenie rozwiązań trzeciego okresu programowania EU ETS dla lat 2013 - 2020.


Do końca kwietnia br. właściciele instalacji objętych systemem (elektroenergetycznych, cieplnych, przemysłowych) muszą rozliczyć w Krajowym Ośrodku Bilansowania i Zarządzania Emisjami (KOBIZE) emisję za 2013 rok, wykorzystując w tym celu przyznane im bezpłatne oraz dokupione na rynku uprawnienia do emisji gazów cieplarnianych.


Niestety, istnieje poważne niebezpieczeństwo, że rząd nie zdąży z wydaniem niezbędnych rozporządzeń, a przedsiębiorstwa nie rozliczą emisji bezpłatnie przyznanymi uprawnieniami i w konsekwencji będą musiały zakupić na rynku całą wymaganą liczbę uprawnień. Według szacunków wartość bezpłatnych uprawnień do emisji w 2013 r. dla instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną wynosi 1,54 mld zł i taki też koszt będzie musiał ponieść polski przemysł w przypadku niewydania rozporządzenia na czas. Polska jest jednym z ostatnich krajów, który nie przyznał jeszcze darmowych uprawnień dla instalacji przemysłowych.


Na wniosek Ministra Środowiska, procedowane są równolegle dwa projekty rozporządzeń Rady Ministrów: jedno dotyczy instalacji nie wytwarzających energii elektrycznej (tj. przemysłowych i ciepłowniczych), zgodnie z art. 10a Dyrektywy o handlu emisjami wspólnym dla wszystkich unijnych instalacji tych sektorów, oraz drugie, dotyczące instalacji wytwarzających energię elektryczną, które wynika z art. 10c Dyrektywy i wiąże się ze zobowiązaniem Polski do wykonania Krajowego Planu Inwestycji (KPI) modernizujących sektor elektroenergetyczny.


Przygotowanie dwóch odrębnych projektów rozporządzeń było racjonalnym posunięciem ze strony MŚ, bo o ile uzgadnianie z Komisją Europejską listy instalacji i wielkości darmowych uprawnień z art. 10a nie nastręczało (prawie) problemów, to rozmowy w sprawie KPI ciągle (prawdopodobnie) trwają. Należy więc ocenić, że energetyka nie otrzyma darmowych uprawnień w terminie i mieć nadzieję, że spółki były przezorne na tyle, aby zakontraktować na rynku potrzebną ilość uprawnień we właściwym cenowo momencie.


To co jest możliwe i o co apelujemy, to przyspieszenie prac rządu nad rozporządzeniem w sprawie instalacji przemysłowych i ciepłowniczych. Zostało ono już przyjęte przez Komitet Europejski Rady Ministrów. Kolejnym krokiem jest Komitet Stały, a następnie skierowanie projektu pod obrady Rady Ministrów, czytamy w komunikacie na stronie Konfederacji Lewiatan.

Więcej: Za brak rządowego rozporządzenia firmy mogą zapłacić ponad 1,5 mld zł, http://konfederacjalewiatan.pl