Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w środę 25 lipca 2018 r. oddalił odwołania wniesione przez Nestlé i Urzędu Unii Europejskiej do spraw Własności Intelektualnej (EUIPO), ale także odrzucił odwołanie wniesione przez Mondelez (dawniej Cadbury Schweppes) w sprawie rejestracji wyglądu batonika Kit Kat 4 fingers. By zarejestorwac znak, Nestlé musi udowodnić, że we wszystkich krajach uzyskał on charakter odróżniający ( na zdjęciu jedna z sal rozpraw TSUE)

Wieloletni spór

W 2002 r. spółka Nestlé wystąpiła wówczas do Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (OHIM), obecnie EUIPO o zarejestrowanie jako unijnego znaku towarowego oznaczenia trójwymiarowego, które odpowiada wyglądowi sprzedawanego przez nią produktu „Kit Kat 4 fingers”. W 2006 r. EUIPO dopuściło ten znak do rejestracji dla następujących towarów: „cukierki, pieczywo, wyroby cukiernicze, ciastka, ciasta, gofry”. W 2007 r. Cadbury Schweppes (obecnie Mondelez UK Holdings & Services) wniosła do EUIPO o unieważnienie tej rejestracji. W 2012 r. EUIPO oddaliło ten wniosek, stwierdzając, że należący do Nestlé znak towarowy uzyskał charakter odróżniający w następstwie używania go w Unii. Mondelez wystąpiła do Sądu Unii Europejskiej o stwierdzenie nieważności decyzji EUIPO.

Bez czterech krajów

W wyroku z 15 grudnia 2016 r. Sąd UE unieważnił decyzję EUIPO. Stwierdził, że urząd popełnił błąd  dochodząc do wniosku, iż sporny znak towarowy ma w następstwie używania charakter odróżniający. Takie uzyskanie zostało wykazane bowiem wyłącznie w odniesieniu do części terytorium Unii. Zakwestionowany znak uzyskał charakter odróżniający jedynie w 10 państwach: Danii,  Niemczech, Hiszpanii, Francji, Włoszech,  Holandii, Austrii, Finlandii, Szwecji i Wlk. Brytanii. Dla innych państw, w szczególności w Belgii,  Irlandii, w Grecji  nie przeprowadzono analizy. Dlatego Sąd stwierdził, że EUIPO nie mogło w sposób ważny ukończyć swojego badania bez zajęcia stanowiska, co do postrzegania tego znaku przez właściwy krąg odbiorców.

Wszyscy się odwołali

Nestlé, Mondelez i EUIPO wnieśli odwołania do Trybunału Sprawiedliwości od wyroku Sądu.
Mondelez zarzuciła Sądowi, iż ten niesłusznie stwierdził, że sporny znak uzyskał charakter odróżniający w następstwie używania w 10 państwach. Z kolei Nestlé i EUIPO utrzymują, że  właściciel unijnego znaku towarowego nie musi wykazać, że znak uzyskał charakter odróżniający w każdym z państw członkowskich osobno. Twierdzą oni, że taka wykładnia Sądu jest niezgodna z jednolitym charakterem unijnego znaku towarowego, a wręcz z istnieniem jednolitego rynku.


Prawo własności intelektualnej >>


Nikt nie ma racji

W środowym wyroku TSUE orzekł w pierwszej kolejności, że odwołanie wniesione przez Mondelez należy odrzucić jako niedopuszczalne. Nie ma ono bowiem na celu uchylenia sentencji zaskarżonego wyroku, lecz zmierza jedynie do uzyskania zmiany niektórych elementów uzasadnienia. Następnie Trybunał zbadał odwołania Nestlé i EUIPO. Tutaj przypomniał orzecznictwo, zgodnie z którym oznaczenie pozbawione samoistnego charakteru odróżniającego może zostać zarejestrowane jako unijny znak towarowy jedynie, gdy  nabyło ono charakter odróżniający w tej części Unii, w której wcześniej nie miało takiego charakteru. Tą częścią może być, w danym przypadku, jedno państwo członkowskie. Trybunał stwierdził więc, że aby uzyskać rejestrację takiego znaku towarowego nie wystarczy udowodnić, iż znak ten uzyskał charakter odróżniający w następstwie używania w znacznej części Unii.

Jeden dowód dla wielu państw

Trybunał podkreślił, że należy dokonać rozróżnienia między stanem faktycznym, jaki należy udowodnić, a środkami dowodowymi, za pomocą których można go wykazać. Trybunał zaznaczył, że rozporządzenie nie wymaga wykazania odmiennych dowodów w każdym z państw członkowskich osobno. Może się bowiem zdarzyć, że podmioty gospodarcze zgrupują, w odniesieniu do niektórych towarów lub usług, kilka państw członkowskich w tej samej sieci dystrybucji i potraktują je, zwłaszcza z punktu widzenia ich strategii marketingowych, jako stanowiące jeden i ten sam rynek krajowy. W tym przypadku dowody używania danego oznaczenia na tym transgranicznym rynku mogą posiadać znaczenie w odniesieniu do wszystkich odnośnych państw. Przedstawione dowody powinny jednak umożliwić wykazanie uzyskania  charakteru odróżniającego we wszystkich państwach członkowskich, w których znak ten był go pozbawiony. Tymczasem dla czterech państw tego nie uczyni. Dlatego Trybunał utrzymał  wyrok Sądu i oddalił odwołania Nestlé i EUIPO.

LEX Prawo Europejskie >>

Wyrok TSUE z 25 lipca 2018 r. w sprawach połączone C-84/17 P, C-85/17 P, C-95/17 P