Pytanie:
Jak wyliczyć przeciętne zatrudnienie dla celów ZFŚS?
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (Dz. U. z dnia 30 marca 1994 r. Nr 43 poz. 168) wskazuje:
1. Podstawę naliczania odpisu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, zwanej dalej "ustawą", stanowi przeciętna planowana w danym roku kalendarzowym liczba osób zatrudnionych w zakładzie pracy, skorygowana w końcu roku do faktycznej przeciętnej liczby osób zatrudnionych w zakładzie, obejmująca:
(1) pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony i określony na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy (po przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy),
pracowników przebywających na urlopach wychowawczych.

 


Czy zatem:
Wliczać osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę na okres próbny?
Czy wliczać osoby na urlopach wychowawczych?
Wg ww. rozporządzenia tak, a wg objaśnień do formularza Z-06 (na którym należy się wzorować licząc przeciętne zatrudnienie) - do stanu dziennego nie należy wliczać osób korzystających z urlopów wychowawczych.
Czy wliczać osoby odbywające zasadniczą służbę wojskową?
Czy wliczać osoby na urlopach bezpłatnych?
Wg objaśnień do formularza Z-06 (na którym należy się wzorować licząc przeciętne zatrudnienie) - osób przebywających na urlopach bezpłatnych nie należy liczyć do stanów dziennych w czasie trwania tych urlopów.
Czy licząc średnią arytmetyczną ze stanów dziennych (w przypadku dużej płynności kadr w jednostce), wliczać osoby mające nieobecności nieusprawiedliwione?
Wydaje się, że skoro nie wlicza się urlopów bezpłatnych to podobnie powinno być z nieobecnościami nieusprawiedliwionymi.

Odpowiedź:
Przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy uznają umowę na okres próbny za odrębny rodzaj umowy.

Uzasadnienie:
Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 marca 2009 r. w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych podstawę naliczania odpisu na ZFŚS stanowi przeciętna planowana w danym roku kalendarzowym liczba zatrudnionych u pracodawcy, skorygowana w końcu roku do faktycznej przeciętnej liczby zatrudnionych, obejmująca pracowników zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy (po przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy). Należy zatem uznać, że dotyczy to także umów na okres próbny oraz osoby przebywające na urlopach wychowawczych.
Należy brać pod uwagę także osoby nie świadczące pracy, ale pozostające w zatrudnieniu, czyli np. osoby na urlopach bezpłatnych (w tym przypadku można spotkać się też ze zdaniem przeciwnym).
Przy obliczaniu przeciętnej liczby zatrudnionych w danym roku kalendarzowym (obrachunkowym) dodaje się przeciętne liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach i otrzymaną sumę dzieli się przez 12. Przepisy nie precyzuję jednak, co należy rozumieć przez przeciętne zatrudnienie w miesiącu. Wydaje się jednak, że obecnie w sytuacji, gdy jednostka liczy średnią arytmetyczną z każdego dnia, to powinna też uwzględniać pracowników posiadających nieobecności nieusprawiedliwione.