Wójt może wydać zezwolenie na usunięcie 200 sztuk drzew w trybie art. 83 ust. 1 u.o.p., a na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 2 u.o.p. zwolnić wnioskodawcę z opłat, jeśli wycinka drzew porastających nieużytki jest uzasadniona i nie jest ona związana z planowanym prowadzeniem działalności gospodarczej, a np. z planowaną rozbudową domu mieszkalnego, urządzeniem na tym terenie parkingu przydomowego, małego stawu rekreacyjnego. Organ może również udzielić zezwolenia na wycinkę części drzew, które rosną w zagęszczeniu, a odmówić zezwolenia na usunięcie pozostałych drzew.

Jeśli istnieją przesłanki do zwolnienia z opłaty (wskazane w art. 86 u.o.p.), w zezwoleniu powinno to być zaznaczone. Gdyby organ wydał decyzją uwarunkowaną (art. 83 ust. 3 u.o.p.), to wtedy musiałby opłatę naliczyć, a jej ewentualne pobranie odroczyć na okres 3 lat. Można sobie wyobrazić także i taką sytuację, że jednocześnie istnieją przesłanki do naliczenia opłat i zwolnienia z opłat niektórych drzew (np. martwych).

Zezwolenie na usuwanie drzew jest decyzją uznaniową. Nie ma jednoznacznych kryteriów określających przesłanki upoważniające organy do wydania zezwolenia lub odmowy takiego zezwolenia. Jeśli np. wnioskodawca chce nieużytkom przywrócić dawną wartość rolną i wykonać odpowiednie zabiegi rekultywacyjne czy melioracyjne, to nie należy mu tego utrudniać. Jeśli natomiast wycinka drzew nie jest związana z próbą przywrócenia wartości użytkowej gruntu, ani nie jest związana z osobistymi potrzebami właściciela gruntu, to usunięcie tak dużej liczby zdrowych drzew wydaje się problematyczne. Organ wydając decyzję powinien rozważyć interes wnioskodawcy występującego z wnioskiem o wydanie zezwolenia oraz interes publiczny przemawiający za zachowaniem jak największej liczby obiektów przyrodniczych.. Może on udzielić zezwolenia na wycinkę części drzew, które rosną w zagęszczeniu, a odmówić zezwolenia na usunięcie pozostałych drzew.

Janusz Jerzy