Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej organy stanowiące jednostek samorządu postanawiają o wysokości cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej.
Czy ustalanie cen na przyjmowanie do unieszkodliwiania odpadów innych niż odpady komunalne może być dokonywane przez zarząd spółki?
Kompetencja cenotwórcza organów stanowiących jednostek samorządowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.) odnosi się jedynie do obiektów i urządzeń (przedmiotów materialnych) użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego, a więc do takich obiektów i urządzeń, które pozostają własnością jednostek samorządu terytorialnego jako odrębnych podmiotów prawa. Chodzi zatem o takie przedmioty materialne, które są własnością jednostek samorządu w znaczeniu prawnym. Kompetencja cenotwórcza jest wyłączona w odniesieniu do obiektów i urządzeń, które stanowią przedmiot własności innych podmiotów, nawet w sytuacji, gdy podmiotami tymi są samorządowe osoby prawne. Oznacza to, że inne usługi, które nie mają charakteru usług komunalnych mogą być ustalane przez zarządy spółek.
Do usług komunalnych zaspakajanych podstawowe potrzeby mieszkańców należy m.in. zapewnienie odbioru odpadów komunalnych. Rada gminy w drodze uchwały określa ceny za te usługi. Nie ma ona jednak kompetencji do władczego określania cen za usługi innego rodzaju. Co więcej, ceny za składowanie tych odpadów (o ile nie można poddać ich odzyskowi) mogą być ustalane wyłącznie w odniesieniu do składowisk, które są własnością gminy. Jeśli zatem odpady inne niż komunalne mają być składowane (unieszkodliwiane) na składowisku innym niż należące do gminy, to ceny za składowanie tych odpadów mogą ustalać zarządy spółek.
Alicja Brzezińska
Czy ustalanie cen na przyjmowanie do unieszkodliwiania odpadów innych niż odpady komunalne może być dokonywane przez zarząd spółki?
Kompetencja cenotwórcza organów stanowiących jednostek samorządowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.) odnosi się jedynie do obiektów i urządzeń (przedmiotów materialnych) użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego, a więc do takich obiektów i urządzeń, które pozostają własnością jednostek samorządu terytorialnego jako odrębnych podmiotów prawa. Chodzi zatem o takie przedmioty materialne, które są własnością jednostek samorządu w znaczeniu prawnym. Kompetencja cenotwórcza jest wyłączona w odniesieniu do obiektów i urządzeń, które stanowią przedmiot własności innych podmiotów, nawet w sytuacji, gdy podmiotami tymi są samorządowe osoby prawne. Oznacza to, że inne usługi, które nie mają charakteru usług komunalnych mogą być ustalane przez zarządy spółek.
Do usług komunalnych zaspakajanych podstawowe potrzeby mieszkańców należy m.in. zapewnienie odbioru odpadów komunalnych. Rada gminy w drodze uchwały określa ceny za te usługi. Nie ma ona jednak kompetencji do władczego określania cen za usługi innego rodzaju. Co więcej, ceny za składowanie tych odpadów (o ile nie można poddać ich odzyskowi) mogą być ustalane wyłącznie w odniesieniu do składowisk, które są własnością gminy. Jeśli zatem odpady inne niż komunalne mają być składowane (unieszkodliwiane) na składowisku innym niż należące do gminy, to ceny za składowanie tych odpadów mogą ustalać zarządy spółek.
Alicja Brzezińska