Pytanie użytkownika LEX Ochrona Środowiska: Czy torby na zakupy wykonane ze skrobi podlegają opłacie recyklingowej? Producent podaje, iż są to torby biodegradowalne i kompostowalne. Czy należy brać pod uwagę fakt, że występują na niej nadruki?

 

Ustawa o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (dalej u.g.o.o.o.) nakłada na prowadzących jednostki handlowe obowiązek pobierania opłaty recyklingowej od nabywającego lekką torbę na zakupy z tworzywa sztucznego (od 1 września także od wydawanych grubszych toreb).

 

Definicja tworzywa sztucznego

Artykuł 8 pkt 15b u.g.o.o.o. definiuje tworzywa sztuczne jako polimer w rozumieniu art. 3 pkt 5 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE, do którego mogły zostać dodane dodatki lub inne substancje i który może funkcjonować jako główny strukturalny składnik toreb na zakupy.

Czytaj: Opłata za grubsze torby zwiększy obowiązki sklepów >

Z kolei w art. 3 pkt 5 rozporządzenia 1907/2006 zdefiniowano polimer jako substancję składającą się z cząsteczek stanowiących sekwencję jednego lub kilku rodzajów jednostek monomeru. Cząsteczki takie muszą charakteryzować się statystycznym rozkładem masy cząsteczkowej w pewnym zakresie, a różnice w masie cząsteczkowej powinny wynikać przede wszystkim z różnic w liczbie jednostek monomeru w cząsteczce. Polimer zawiera:

  • cząsteczki stanowiące prostą większość wagową, które zawierają co najmniej trzy jednostki monomeru związane kowalencyjnie z co najmniej jeszcze jedną jednostką monomeru lub z innym reagentem;
  • cząsteczki niestanowiące prostej większości wagowej wśród cząsteczek o tej samej masie cząsteczkowej.

 

Powyższa definicja tworzyw sztucznych nie zawiera wyłączenia dla polimerów naturalnych. Torby na zakupy wyprodukowane ze skrobi, czyli z polilaktydu (PLA), który jest polimerem naturalnym, należy więc uznać, w świetle powyższej definicji, za torby z tworzywa sztucznego i w związku z tym są one objęte opłatą recyklingową.
 

Dodatkowe wyjaśnienia autora:

Rzeczywiście na stronie Ministerstwa Środowiska była odpowiedź (teraz dostępna tylko w archiwum), która mogła sugerować, że torby wykonane ze skrobi nie podlegają opłacie recyklingowej. Jednak należy zauważyć, że w tej odpowiedzi była też mowa, że takie torby nie mogą zawierać tworzyw sztucznych. Wracając do definicji tworzyw sztucznych polimery naturalne są tworzywami sztucznymi, a więc torby wykonane z PLA zawierają jednak tworzywo sztuczne, a tym samym podlegają opłacie recyklingowej.

 

Więcej informacji znajdziesz w LEX Ochrona Środowiska:

Czy bardzo lekkie torby z tworzywa sztucznego służące do pakowania np. słodkich bułek w piekarni podlegają obowiązkowi uzyskania odpowiednich poziomów odzysku w tym recyklingu? >

Czy piekarnia musi się rozliczyć z papierowej torebki i taśmy, w którą pakowana jest bułka tarta? >

Komentarz dotyczący postępowania z odpadami powstałymi z opakowań składających się z różnych materiałów >