Podmiot zamierza rozdrabniać odpady o kodzie 030105 w rozdrabniarce z przesiewarką (rębaku na kołach), ustawionym w wydzielonym miejscu na terenie własnej nieruchomości w betonowym boksie. Odzysk polega na rozdrobnieniu odpadów drzewnych na cele produkcji drobnej frakcji drewna, która przeznaczona jest na sprzedaż na cele domieszek do stałych materiałów opałowych, bądź jako surowiec do produkcji materiału opałowego (pelet) lub prasowanych płyt wiórowych.
Czy Wnioskodawca prawidłowo sklasyfikował proces odzysku jako R14, czy powinno być raczej R15?
Czy rozdrabniarka (rębak na kołach) jest niestacjonarnym urządzeniem, w myśl art. 3 pkt 42 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) - dalej p.o.ś.?
Jeżeli przedsiębiorca eksploatujący rębak będzie przyjmował od innych posiadaczy odpady trocin, wiórów, a także ścinki, drewno, płytę wiórową i fornir, tj. odpady sklasyfikowane zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206), pod kodem 03 01 05, a następnie poddawał je rozdrobnieniu w celu uzyskania tych samych odpadów jednak rozdrobnionych i przyjmiemy, że celem takiego procesu będzie przygotowanie odpadów do dalszego zagospodarowania (i taka interpretacja w przypadku opisanym w pytaniu wydaje się bardziej uzasadniona), wówczas proces spełniałby kryteria przedstawione w definicji odzysku zawartej w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251 z późn. zm.) - dalej u.o., określonego w załączniku nr 5 do u.o. jako R15 - przetwarzanie odpadów, w celu ich przygotowania do odzysku, w tym do recyklingu. Jeżeli jednak celem prowadzonego procesu będzie takie przetworzenie odpadów, sklasyfikowanych pod kodem 03 01 05, które pozwoli otrzymać produkt o konkretnych parametrach i przeznaczeniu, wówczas w mojej ocenie proces spełniał będzie kryteria odzysku definiowanego jako inne działania polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub części i oznaczonego, zgodnie z załącznikiem nr 5 do u.o., jako proces odzysku R14.
Definicję instalacji zawiera art. 3 pkt 6 p.o.ś. Niestety p.o.ś nie definiuje pojęcia stacjonarny, co prowadzi do licznych nadinterpretacji, a w praktyce często stanowi przyczynę sporu strony starającej się o uzyskanie decyzji administracyjnej z właściwym organem ochrony środowiska. W wyjaśnieniu Ministerstwa Środowiska, sygn. DOŚ-021-02/01 łk z dnia 14 listopada 2001 r., wskazuje się na potoczne znaczenie pojęcia "stacjonarny", tj. za Słownikiem języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1992 T. III s. 313 - nie zmieniający miejsca położenia, pozostający na miejscu. W wyjaśnieniu wskazano, że pod pojęciem stacjonarnego urządzenia technicznego lub zespołu urządzeń, należy rozumieć urządzenie (zespół urządzeń), które ze względu na swój charakter przeznaczone jest do użycia w określonym miejscu i w ramach jego zwykłej eksploatacji pozostaje ono w jednym miejscu (nie następują zmiany jego położenia). Rębaki, używane do rozdrabniania gałęzi i drewna zarówno przy pracach drogowych jak i leśnych z reguły wyposażone są w koła, które umożliwiają zmianę miejsca położenia i takim ujęciu urządzenia te należy traktować jako niestacjonarne. W analizowanym przypadku, rębak ma być eksploatowany w betonowym boksie w konkretnym miejscu, można zatem przypuszczać, że mimo iż posiada koła, w trakcie normalnej pracy nie będzie się przemieszczał i de facto będzie pełnił funkcję maszyny stacjonarnej, co w mojej ocenie przed wydaniem decyzji należałoby doprecyzować.
Anna Nieć
Czy Wnioskodawca prawidłowo sklasyfikował proces odzysku jako R14, czy powinno być raczej R15?
Czy rozdrabniarka (rębak na kołach) jest niestacjonarnym urządzeniem, w myśl art. 3 pkt 42 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) - dalej p.o.ś.?
Jeżeli przedsiębiorca eksploatujący rębak będzie przyjmował od innych posiadaczy odpady trocin, wiórów, a także ścinki, drewno, płytę wiórową i fornir, tj. odpady sklasyfikowane zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206), pod kodem 03 01 05, a następnie poddawał je rozdrobnieniu w celu uzyskania tych samych odpadów jednak rozdrobnionych i przyjmiemy, że celem takiego procesu będzie przygotowanie odpadów do dalszego zagospodarowania (i taka interpretacja w przypadku opisanym w pytaniu wydaje się bardziej uzasadniona), wówczas proces spełniałby kryteria przedstawione w definicji odzysku zawartej w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251 z późn. zm.) - dalej u.o., określonego w załączniku nr 5 do u.o. jako R15 - przetwarzanie odpadów, w celu ich przygotowania do odzysku, w tym do recyklingu. Jeżeli jednak celem prowadzonego procesu będzie takie przetworzenie odpadów, sklasyfikowanych pod kodem 03 01 05, które pozwoli otrzymać produkt o konkretnych parametrach i przeznaczeniu, wówczas w mojej ocenie proces spełniał będzie kryteria odzysku definiowanego jako inne działania polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub części i oznaczonego, zgodnie z załącznikiem nr 5 do u.o., jako proces odzysku R14.
Definicję instalacji zawiera art. 3 pkt 6 p.o.ś. Niestety p.o.ś nie definiuje pojęcia stacjonarny, co prowadzi do licznych nadinterpretacji, a w praktyce często stanowi przyczynę sporu strony starającej się o uzyskanie decyzji administracyjnej z właściwym organem ochrony środowiska. W wyjaśnieniu Ministerstwa Środowiska, sygn. DOŚ-021-02/01 łk z dnia 14 listopada 2001 r., wskazuje się na potoczne znaczenie pojęcia "stacjonarny", tj. za Słownikiem języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1992 T. III s. 313 - nie zmieniający miejsca położenia, pozostający na miejscu. W wyjaśnieniu wskazano, że pod pojęciem stacjonarnego urządzenia technicznego lub zespołu urządzeń, należy rozumieć urządzenie (zespół urządzeń), które ze względu na swój charakter przeznaczone jest do użycia w określonym miejscu i w ramach jego zwykłej eksploatacji pozostaje ono w jednym miejscu (nie następują zmiany jego położenia). Rębaki, używane do rozdrabniania gałęzi i drewna zarówno przy pracach drogowych jak i leśnych z reguły wyposażone są w koła, które umożliwiają zmianę miejsca położenia i takim ujęciu urządzenia te należy traktować jako niestacjonarne. W analizowanym przypadku, rębak ma być eksploatowany w betonowym boksie w konkretnym miejscu, można zatem przypuszczać, że mimo iż posiada koła, w trakcie normalnej pracy nie będzie się przemieszczał i de facto będzie pełnił funkcję maszyny stacjonarnej, co w mojej ocenie przed wydaniem decyzji należałoby doprecyzować.
Anna Nieć