Pytanie
Spółka z okazji jubileuszu (X-lecia istnienia firmy) organizuje imprezę wyjazdową (zagraniczną) dla swoich pracowników, współpracowników oraz kontrahentów. Plan imprezy obejmuje zarówno elementy o charakterze szkoleniowym, integracyjnym, jak też reprezentacyjnym i rekreacyjnym, związane m.in. z uroczystym bankietem, zwiedzaniem atrakcji turystycznych okolicy zakwaterowania itp. Organizację imprezy zlecono biuru turystycznemu Y, natomiast opłatę za transport spółka uiszcza bezpośrednio wynajętemu przewoźnikowi. Spółka chce zaoferować możliwość bezpłatnego wzięcia udziału w imprezie również członkom rodzin jej pracowników. Rozważa możliwość podarowania członkom rodzin pracowników bonów (voucherów) turystycznych w celu dokonania zapłaty w biurze turystycznym Y za udział w tej imprezie. Spółka zamierza ustalić (oszacować) na podstawie programu imprezy i faktycznych wydatków, jaka ich wartość związana będzie z częścią reprezentacyjno-rekreacyjną imprezy i tych wartości nie ujmować w kosztach uzyskania przychodu, i konsekwentnie w analogicznej części nie odliczać podatku VAT.
Czy nieodpłatne przekazanie ww. bonów, potwierdzone pisemną umową darowizny może zostać skutecznie zakwestionowane przez organy podatkowe i uznane za nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu zgodnie z postanowieniami PIT?
Czy tego typu zachowanie Spółki może zostać uznane za nadużycie prawa podatkowego, poprzez przyjęcie, że umowy darowizny zostały sporządzone wyłącznie w celu zredukowania obciążeń podatkowych, a w istocie członek rodziny nie otrzymałby tego typu świadczenia, gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, co przesądza o uznaniu za tzw. nieodpłatne świadczenie?
Czy podarowanie ww. bonów może być uznane za nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele osobiste, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u.?