Pytanie
Inwestor wystąpił z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę budynku garażowego pięciostanowiskowego na wydzielonych działkach, pod budowę garaży, na terenie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Dla przedmiotowej inwestycji wydana została decyzja o warunkach zabudowy, umożliwiająca budowę budynku na granicy z sąsiednimi działkami. Inwestor zamierza zlokalizować budynek zabudowując w 100% działki, do których posiada prawo do dysponowania nieruchomościami na cele budowlane. Taka lokalizacja budynku sprowadza się do tego, że budynek ze ścianą z otworami drzwiowymi (bramy garażowe) usytuowany będzie na granicy z sąsiednią działką. Działka ta (sąsiednia) sklasyfikowana jest w ewidencji gruntów jako "B" – TERENY MIESZKANIOWE (wykorzystywana jako podwórko w zabudowie wielorodzinnej). Analizując przedłożony projekt budowlany, stwierdzono niezgodność przyjętych rozwiązań z ustaleniami § 12 ust. 1 pkt 1 r.w.t. W odpowiedzi inwestor przedłożył kopię aktu notarialnego dla działek objętych przedmiotową inwestycją, z którego wynika, że działka sąsiednia pełni funkcję komunikacyjną dla właścicieli działek sąsiednich, właścicieli wyodrębnionych, jak i wyodrębnianych sukcesywnie lokali. Ponadto inwestor wskazał, iż ze względu na fakt, iż ww. działka stanowi funkcję komunikacyjną, nie dotyczą go ustalenia przepisów § 12 r.w.t., ponieważ dotyczą one tylko działek budowlanych.
Czy w takim przypadku organ administracji architektoniczno-budowlanej może wydać pozwolenie na budowę, czy konieczne jest uzyskanie przez inwestora odstępstwa od wskazanych przepisów rozporządzenia?