Pytanie
Zgodnie z art. 2 ust. 6a ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21) – dalej u.o., przepisów ustawy nie stosuje się do odchodów podlegających przepisom rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (Dz. U. UE L 300 z dnia 21 października 2009 r., s. 1) - dalej rozporządzenie 1069/2009. W myśl art. 9 rozporządzenia 1069/2009, materiał kategorii 2 obejmuje produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w tym w szczególności obornik (oznacza kał lub mocz zwierząt gospodarskich, innych niż ryby hodowlane, ze ściółką lub bez). Dalej w art. 13 rozporządzenia 1069/2009 mówi się o usuwaniu materiału kategorii 2 poprzez stosowanie w glebie bez uprzedniego przetworzenia, w przypadku obornika jeżeli właściwy organ uznał że nie stwarza ryzyka do rozprzestrzeniania się poważnej choroby zakaźnej.
Czy należy przez to rozumieć stosowanie obornika do nawożenia pól i w tym przypadku odnieść do przepisów ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033) – dalej u.n.n. i nie traktować jako odpad?
Ponadto sposób zagospodarowania obornika jako podłoża do pieczarek nie znajduje odniesienia w rozporządzeniu 1069/2009.
Czy w tym przypadku obornik należy traktować jako odpad zgodnie z przepisami u.o.?