Pytanie
Rolnik złożył oświadczenie, iż nie zaprzestał prowadzenia gospodarstwa rolnego. Na tej podstawie otrzymał decyzję odmowną, od której się odwołał. SKO uchyliło decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia uzasadniając, iż z akt sprawy nie wynika, czy rolnik jest właścicielem gospodarstwa rolnego. Ponadto SKO napisało, iż jeśli dana osoba jest właścicielem gospodarstwa rolnego, prowadzi gospodarstwo rolne bądź jest rolnikiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym to na jakiej podstawie uznano, że spełnia przesłanki z u.ś.r. w brzmieniu ówcześnie obowiązującym do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego. W świetle orzecznictwa WSA i NSA oraz Uchwały składu 7 Sędziów rolnicy nie kwalifikowali się do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, gdyż rozumienie terminu "rezygnacja z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej" przez rolników nie była tożsama z innymi grupami zawodowymi. Ponadto ów rolnik prawo do świadczenia pielęgnacyjnego miał przyznane od 2010 r. W związku z powyższym organ I instancji wszczął ponownie postępowanie w celu ustalenia prawa do ZDO. W toku postępowania uzyskano informację, iż posiadane przez rolnika gospodarstwo rolne jest wspólnością majątkową oraz rolnik podlega z mocy ustawy ubezpieczeniu w KRUS.
Czy przyznać ZDO, czy też odmówić prawa do ZDO?