Czy koszt projektu wnętrza należy uwzględnić w wartości początkowej całego budynku, czy część kosztów należy uwzględnić w wartości początkowej budynku, a część zaliczyć do wartości początkowej mebli?

Podatnik (PKPiR) buduje budynek użytkowy (handlowo-produkcyjny). Część budynku (około 50% powierzchni użytkowej) zostanie przeznaczona na salon sprzedaży. W związku z tym zawarł umowę o wykonanie projektu wnętrza salonu, jako wzorcowego standartowego wnętrza marki "XYZ" Marka - znak towarowy została zarejestrowana.

Projekt architektoniczny obejmuje: aranżację, tj. podział powierzchni na poszczególne pomieszczenia, podział powierzchni na strefy funkcjonalne, dobór kolorystyki ścian, sufitów, posadzki i opraw oświetleniowych oraz ich rozmieszczenie wraz z dyspozycjami elektroinstalacyjnymi, projekt frontu sklepu i witryny oraz projekty techniczne mebli. Faktura za prace projektowe wynosi ogółem 25.000 zł netto. Kosztorys projektu obejmuje: inwentaryzacja – 1900 zł, aranżacja - 3500 zł, projekt budowlany wraz z projektami mebli 14.500 zł, projekt oświetlenia 2100 zł, wizualizacja -3000 zł. Podatnik posiada kilka sklepów- salonów sprzedaży.

Pytanie
Czy koszt tego projektu należy uwzględnić w wartości początkowej całego budynku, czy część kosztów należy uwzględnić w wartości początkowej budynku, a część zaliczyć do wartości początkowej mebli?
Czy też z uwagi na to, że jest to projekt architektoniczny aranżacji sklepu – jako wzorcowego standardowego wnętrza marki "XYZ" potraktować jako wartość niematerialna i prawną?
W przypadku wartości niematerialnej i prawnej jaką przyjąć stawkę amortyzacji?

Odpowiedź:
Z uwagi na fakt, że mamy tu do czynienia z wzorcowym projektem wnętrza marki, projekt ten należy traktować jako wartość niematerialną i prawną.
Stawka amortyzacyjna nie może w tej sytuacji przekroczyć 50%.

Uzasadnienie:
Co istotne, nie mamy w analizowanym przypadku do czynienia z zaprojektowaniem powierzchni określonego budynku, ale z "wykonaniem projektu wnętrza salonu, jako wzorcowego standardowego wnętrza marki XYZ". Nie znamy tu treści umowy łączącej naszego podatnika z wykonawcą projektu. W związku jednak z faktem, że przedmiotem prac jest wzorcowy projekt, który nabywca będzie miał prawo wykorzystywać dla swoich potrzeb, do nieograniczonej ilości posiadanych salonów, zakładać należy, iż mamy tu do czynienia z prawami autorskimi, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. Jak wynika z art. 22m ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych, takich jak m.in. prawa autorskie nie może być krótszy niż 24 miesiące. Oznacza to, że podatnik może w analizowanym przypadku stosować stawkę amortyzacyjną nie wyższą niż 50%.