Czy dla przystani rzecznych pasażerskiej i żeglarskiej o liczbie jednostek pływających oraz długości wykorzystywanego nabrzeża poniżej progów wskazanych w § 3 ust. 1 pkt 58 rozporządzenia w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, objętych projektem ubiegającym się o dofinansowanie ze środków UE, właściwe byłoby wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (chociażby ze względu na projektowane zmiany w zakresie progów tego przepisów wg projektu rozporządzenia z 21 kwietnia 2009 r., czy ewentualne zastosowanie przepisów dyrektywy Rady z 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne)? Czy też po przeprowadzeniu kwalifikacji do przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko - wydanie decyzji o umorzeniu postępowania?
W rozpatrywanym przypadku planowana jest realizacja do 5 miejsc parkingowych dla tych przystani oraz prawdopodobnie w przypadku jednej z przystani kontenerowej stacji paliw dla jednostek pływających. Dla przystani pasażerskiej przewiduje się budowę pomostu stałego w kształcie lit. L, przy czym odcinek równoległy do linii brzegowej wynosi ok. 60 mb, a całkowita długość umocnienia brzegowego - 74 mb. Dla przystani żeglarskiej natomiast: liczba jednostek pływających - 24, umocnienie brzegu konstrukcjami stałymi - 53 mb., pomosty pływające o łącznej długości - 69 mb.
Czy dla kontenerowej stacji dla jednostek pływających wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 35 r.r.p.o.ś.?
Odpowiedź na pytanie dotyczące potrzeby uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowań dla przystani i miejsc parkingowych traktowanych odrębnie od pozostałych elementów projektu brzmi: nie. Uzasadniając takie stanowisko należy zauważyć, iż zgodnie z art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.)- dalej u.o.o.ś., wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wymagają jedynie przedsięwzięcia mogące zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Obie kategorie działalności, wraz z przypadkami zmian dokonywanych w istniejących obiektach, które będą kwalifikowane jako takie przedsięwzięcia, docelowo będą wymienione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzania raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2573 z późn. zm.)- dalej r.r.p.o.ś. W świetle przepisu § 3 ust. 1 pkt 58 r.r.p.o.ś. do grupy przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko zaliczają się przystanie śródlądowe i morskie zapewniające miejsca do cumowania nie mniej niż 50 statków, w rozumieniu ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857 z późn. zm.), z wyjątkiem przystani o długości nabrzeża nieprzekraczającej 80 m. Tym samym wszystkie przystanie, które będą zapewniać mniej miejsc do cumowania niż dla 50 statków, a także których długość nabrzeża będzie mniejsza niż 80 m. (przystanie podprogowe) w obecnym stanie prawnym nie będą wymagały wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, a zatem przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Analogiczne podejście należy zastosować w przypadku planowanego parkingu na pięć samochodów. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 53 r.r.p.o.ś. obecnie obowiązującej regulacji wydania przedmiotowej decyzji będą wymagać garaże lub parkingi samochodowe, lub zespoły parkingów, dla nie mniej niż 100 samochodów ciężarowych lub 300 samochodów osobowych.
Jednocześnie należy zauważyć, że o konieczności uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla zaplanowanego przedsięwzięcia nie spełniającego powyższych kryteriów (tzw. podprogowego) nie może decydować ani fakt ubiegania się projektu o dotacje UE, ani planowane nowe rozporządzenie w tym zakresie, ani też ewentualne rozbieżności prawa krajowego z przepisami wspólnotowymi. Wprawdzie w takim przypadku zastosowanie znajdują wytyczne Ministra Rozwoju Regionalnego w zakresie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięć współfinansowanych z krajowych lub regionalnych programów operacyjnych, jednak i one nie nakazują uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla tego typu przedsięwzięć. W świetle przedmiotowych wytycznych "w celu prawidłowego stosowania dyrektywy OOŚ, do czasu wejścia w życie nowych przepisów, w przypadku planowanych inwestycji, które mają być współfinansowane ze środków Unii Europejskiej, a które znajdują się poniżej progów określonych w rozporządzeniu OOŚ, należy udowodnić przeprowadzenie procedury screeningu (kwalifikacji do sporządzenia raportu OOŚ). Oznacza to, że beneficjent powinien wystąpić z wnioskiem o: wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz określenie w postanowieniu o konieczności sporządzenia raportu OOŚ i jego zakresie, bądź o braku takiej konieczności. W uzasadnieniu do ww. postanowienia organ prowadzący postępowanie musi odnieść się do wszystkich kryteriów określonych w § 4 i § 5 r.r.p.o.ś." (por pkt 28 str. 14 wytycznych). Jak widać wytyczne zalecają w podprogowych przypadkach, a więc i dla przystani o mniejszej liczbie miejsc do cumowania niż dla 50 statków lub krótszej długości nabrzeża niż 80 m., czy dla parkingu poniżej 300 miejsc dla samochodów osobowych (ubiegających się o dofinansowanie UE) złożenie wniosku o decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach i przeprowadzenie kwalifikacji do sporządzenia raportu. Z punktu widzenia poprawności postępowań administracyjnych operacja ta jest nieuzasadniona (nie ma tego typu działań w r.r.p.o.ś.). Dlatego też, po zebraniu niezbędnych opinii i wydaniu postanowienia stwierdzającego brak obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko (co wynika z wytycznych), organ administracji prowadzący postępowanie powinien je umorzyć (w drodze decyzji) jako bezprzedmiotowe w trybie art. 105 § 1 k.p.a.
Nieco inaczej będzie w przypadku kontenerowej stacji paliw dla jednostek pływających. Jak trafnie zauważa autor pytania zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 35 r.r.p.o.ś. do kategorii przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko należy zaliczyć instalacje do magazynowania lub dystrybucji ropy naftowej, produktów naftowych lub substancji chemicznych, z wyłączeniem stacji paliw na gaz płynny. Wprawdzie w świetle art. 72 ust. 1 pkt 1 u.o.o.ś. wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, a zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.)- dalej pr. bud. pozwolenia na budowę nie wymaga budowa tymczasowych obiektów budowlanych, niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w odpowiednim zgłoszeniu, ale nie później niż przed upływem 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w tym zgłoszeniu (a takim obiektem będzie kontenerowa stacja paliw przeznaczona do tymczasowego wydawania paliw płynnych, o konstrukcji umożliwiającej jej przemieszczanie). Niemniej, w świetle dodanego niedawno art. 29 ust. 3 pr. bud. pozwolenia na budowę wymagają przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko oraz przedsięwzięcia mogące znacząco negatywnie oddziaływać na obszar Natura 2000, które nie są bezpośrednio związane z ochroną tego obszaru lub nie wynikają z tej ochrony, w rozumieniu u.o.o.ś. Mając to na uwadze, uwzględniając przytoczony powyżej przepis § 3 ust. 1 pkt 35 r.r.p.o.ś., zgodnie z którym kontenerowa stacja paliw będzie przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, należy założyć, że jej realizacja będzie wymagała wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Artur Kawicki
W rozpatrywanym przypadku planowana jest realizacja do 5 miejsc parkingowych dla tych przystani oraz prawdopodobnie w przypadku jednej z przystani kontenerowej stacji paliw dla jednostek pływających. Dla przystani pasażerskiej przewiduje się budowę pomostu stałego w kształcie lit. L, przy czym odcinek równoległy do linii brzegowej wynosi ok. 60 mb, a całkowita długość umocnienia brzegowego - 74 mb. Dla przystani żeglarskiej natomiast: liczba jednostek pływających - 24, umocnienie brzegu konstrukcjami stałymi - 53 mb., pomosty pływające o łącznej długości - 69 mb.
Czy dla kontenerowej stacji dla jednostek pływających wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 35 r.r.p.o.ś.?
Odpowiedź na pytanie dotyczące potrzeby uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowań dla przystani i miejsc parkingowych traktowanych odrębnie od pozostałych elementów projektu brzmi: nie. Uzasadniając takie stanowisko należy zauważyć, iż zgodnie z art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.)- dalej u.o.o.ś., wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wymagają jedynie przedsięwzięcia mogące zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Obie kategorie działalności, wraz z przypadkami zmian dokonywanych w istniejących obiektach, które będą kwalifikowane jako takie przedsięwzięcia, docelowo będą wymienione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzania raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2573 z późn. zm.)- dalej r.r.p.o.ś. W świetle przepisu § 3 ust. 1 pkt 58 r.r.p.o.ś. do grupy przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko zaliczają się przystanie śródlądowe i morskie zapewniające miejsca do cumowania nie mniej niż 50 statków, w rozumieniu ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857 z późn. zm.), z wyjątkiem przystani o długości nabrzeża nieprzekraczającej 80 m. Tym samym wszystkie przystanie, które będą zapewniać mniej miejsc do cumowania niż dla 50 statków, a także których długość nabrzeża będzie mniejsza niż 80 m. (przystanie podprogowe) w obecnym stanie prawnym nie będą wymagały wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, a zatem przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Analogiczne podejście należy zastosować w przypadku planowanego parkingu na pięć samochodów. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 53 r.r.p.o.ś. obecnie obowiązującej regulacji wydania przedmiotowej decyzji będą wymagać garaże lub parkingi samochodowe, lub zespoły parkingów, dla nie mniej niż 100 samochodów ciężarowych lub 300 samochodów osobowych.
Jednocześnie należy zauważyć, że o konieczności uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla zaplanowanego przedsięwzięcia nie spełniającego powyższych kryteriów (tzw. podprogowego) nie może decydować ani fakt ubiegania się projektu o dotacje UE, ani planowane nowe rozporządzenie w tym zakresie, ani też ewentualne rozbieżności prawa krajowego z przepisami wspólnotowymi. Wprawdzie w takim przypadku zastosowanie znajdują wytyczne Ministra Rozwoju Regionalnego w zakresie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięć współfinansowanych z krajowych lub regionalnych programów operacyjnych, jednak i one nie nakazują uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla tego typu przedsięwzięć. W świetle przedmiotowych wytycznych "w celu prawidłowego stosowania dyrektywy OOŚ, do czasu wejścia w życie nowych przepisów, w przypadku planowanych inwestycji, które mają być współfinansowane ze środków Unii Europejskiej, a które znajdują się poniżej progów określonych w rozporządzeniu OOŚ, należy udowodnić przeprowadzenie procedury screeningu (kwalifikacji do sporządzenia raportu OOŚ). Oznacza to, że beneficjent powinien wystąpić z wnioskiem o: wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz określenie w postanowieniu o konieczności sporządzenia raportu OOŚ i jego zakresie, bądź o braku takiej konieczności. W uzasadnieniu do ww. postanowienia organ prowadzący postępowanie musi odnieść się do wszystkich kryteriów określonych w § 4 i § 5 r.r.p.o.ś." (por pkt 28 str. 14 wytycznych). Jak widać wytyczne zalecają w podprogowych przypadkach, a więc i dla przystani o mniejszej liczbie miejsc do cumowania niż dla 50 statków lub krótszej długości nabrzeża niż 80 m., czy dla parkingu poniżej 300 miejsc dla samochodów osobowych (ubiegających się o dofinansowanie UE) złożenie wniosku o decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach i przeprowadzenie kwalifikacji do sporządzenia raportu. Z punktu widzenia poprawności postępowań administracyjnych operacja ta jest nieuzasadniona (nie ma tego typu działań w r.r.p.o.ś.). Dlatego też, po zebraniu niezbędnych opinii i wydaniu postanowienia stwierdzającego brak obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko (co wynika z wytycznych), organ administracji prowadzący postępowanie powinien je umorzyć (w drodze decyzji) jako bezprzedmiotowe w trybie art. 105 § 1 k.p.a.
Nieco inaczej będzie w przypadku kontenerowej stacji paliw dla jednostek pływających. Jak trafnie zauważa autor pytania zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 35 r.r.p.o.ś. do kategorii przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko należy zaliczyć instalacje do magazynowania lub dystrybucji ropy naftowej, produktów naftowych lub substancji chemicznych, z wyłączeniem stacji paliw na gaz płynny. Wprawdzie w świetle art. 72 ust. 1 pkt 1 u.o.o.ś. wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, a zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.)- dalej pr. bud. pozwolenia na budowę nie wymaga budowa tymczasowych obiektów budowlanych, niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w odpowiednim zgłoszeniu, ale nie później niż przed upływem 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w tym zgłoszeniu (a takim obiektem będzie kontenerowa stacja paliw przeznaczona do tymczasowego wydawania paliw płynnych, o konstrukcji umożliwiającej jej przemieszczanie). Niemniej, w świetle dodanego niedawno art. 29 ust. 3 pr. bud. pozwolenia na budowę wymagają przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko oraz przedsięwzięcia mogące znacząco negatywnie oddziaływać na obszar Natura 2000, które nie są bezpośrednio związane z ochroną tego obszaru lub nie wynikają z tej ochrony, w rozumieniu u.o.o.ś. Mając to na uwadze, uwzględniając przytoczony powyżej przepis § 3 ust. 1 pkt 35 r.r.p.o.ś., zgodnie z którym kontenerowa stacja paliw będzie przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, należy założyć, że jej realizacja będzie wymagała wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Artur Kawicki