Czy budynki jednorodzinne w zabudowie szeregowej powinny być oddzielone od siebie ścianami oddzielenia przeciwpożarowego?

Zgodnie z § 217 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) - dalej r.w.t. "klasa odporności ogniowej ściany oddzielającej segmenty jednorodzinnych budynków ZL IV: bliźniaczych, szeregowych lub atrialnych, powinna wynosić co najmniej - R E I 60".

Pytanie:
Czy budynki jednorodzinne w zabudowie szeregowej powinny być oddzielone od siebie ścianami oddzielenia przeciwpożarowego?
Zgodnie z § 217 ust. 2 r.w.t. klasa odporności ogniowej ściany oddzielającej segmenty jednorodzinnych budynków ZL IV w zabudowie szeregowej powinna wynosić co najmniej - R E I 60. W przepisach brak stwierdzenia, że ściana ta ma być ścianą oddzielenia pożarowego. Projektuje się cztery budynki w zabudowie szeregowej usytuowane na jednej działce budowlanej. Powierzchnia strefy pożarowej wszystkich budynków nie przekracza 8.000 m2 zgodnie z § 271 ust. 1 r.w.t.
Czy pomiędzy poszczególnymi budynkami należy projektować ścianę oddzielenia pożarowego lub zastosować pas szerokości 2 m o klasie odporności ogniowej EI 60 (zgodnie z § 235 ust. 1 i 2 r.w.t.)?

Odpowiedź:
Ściany pomiędzy poszczególnymi mieszkaniami w budynku mieszkalnym w zabudowie szeregowej muszą spełniać wymagania odporności ogniowej, o których mowa § 217 ust. 2 r.w.t., lecz nie muszą stanowić ścian oddzielenia przeciwpożarowego.

Uzasadnienie:
Zgodnie z § 217 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) - dalej r.w.t. "klasa odporności ogniowej ściany oddzielającej segmenty jednorodzinnych budynków ZL IV: bliźniaczych, szeregowych lub atrialnych, powinna wynosić co najmniej - R E I 60". Jak słusznie stwierdzono w pytaniu przepis ten mówi o klasie odporności ogniowej ściany oddzielające segmenty m.in. w budynku w zabudowie bliźniaczej. Przepis ten nie nakazuje jednak, aby ściana oddzielająca segmenty była ścianą oddzielenia pożarowego, a więc ściana oddzielająca poszczególne segment nie musi być taką ściana i spełniać wymagań określonych dla tego typu ścian. Zgodnie bowiem z § 226 ust. 1 r.w.t. "strefę pożarową stanowi budynek albo jego część oddzielona od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzielenia przeciwpożarowego, o których mowa w § 232 ust. 4, bądź też pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż dopuszczalne odległości od innych budynków, określone w § 271 ust. 1-7". Mając zaś na uwadze fakt, ze zgodnie z § 227 ust. 1 r.w.t. strefa pożarowa w budynkach zaliczanych do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV (budynki mieszkalne) nie może przekraczać 8.000 m˛, należy stwierdzić, że przedmiotowy budynek w zabudowie szeregowej, którego powierzchnia strefy pożarowej nie przekracza 8000 m˛, stanowi jedną strefę pożarową. W związku z powyższym ściany pomiędzy poszczególnymi mieszkaniami muszą spełniać wymagania odporności ogniowej, o których mowa § 217 ust. 2 r.w.t., lecz nie muszą stanowić ścian oddzielenia przeciwpożarowego.