– Projektodawca ustalił w rozporządzeniu, na poziomie maksymalnym, przewidzianym w Prawie wodnym, stawki opłat stałych za wodę. Nie zostało również wyjaśnione, dlaczego w okresie od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2019 r. mają obowiązywać jednostkowe stawki opłat na poziomie górnym. Istnieje uzasadniona obawa, że po upływie okresu przejściowego opłaty zostaną utrzymane w wysokości maksymalnej – ostrzega Dominik Gajewski, radca prawny, ekspert Konfederacji Lewiatan.
Wysokie stawki za wodę dotkną wiele branż, ale szczególnie branżę energetyczną.
Zdaniem Lewiatana, rozwiązanie przyjęte w projekcie rozporządzenia może zostać uznane za niezgodne z jednym z artykułów Prawa wodnego, który stanowi, że wprowadzenie opłat za usługi wodne nie może być podstawą do zmiany taryf, o których mowa w przepisach ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, określonych na rok 2018 i 2019.
Do 31 grudnia 2019 r. jednostkowe stawki opłat za usługi wodne, za pobór wód w formie opłaty stałej mają wynosić:
1) za pobór wód podziemnych – 500 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wody;
2) za pobór wód powierzchniowych – 250 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wody.
Źródło: Konfederacja Lewiatan, stan z 28.11.2017 r.
