Kluczowe elementy Rozporządzenia  Parlamentu Europejskiego i Rady (akt o usługach cyfrowych/DSA) koncentrują się na regulowaniu treści internetowych i ochronie użytkowników. Akt o usługach cyfrowych wprowadza szerokie zobowiązania wobec pośredników i nowe prawa dla użytkowników, w tym zaktualizowany system odpowiedzialności pośredników za treści stron trzecich, mechanizmy zwalczania nielegalnych treści oraz szeroki obowiązek ochrony nieletnich będących częścią grup klienckich i docelowych.

 

 

Do kogo będzie się stosować akt o usługach cyfrowych?

Rozporządzenie będzie mieć zastosowanie do firm o przeróżnym profilu biznesowym jak dostawcy usług w chmurze i platform hostingowych, sieci mediów społecznościowych, usług poczty elektronicznej i platform internetowych. Należy zauważyć, że pojęcie „dostarczania” usługi jest szeroko rozumiane w DSA.

Najsurowsze zasady w DSA są zarezerwowane dla  bardzo dużych platform internetowych (Very Large Internet Platforms - VLOP) i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych (Very Large Internet Search Engines - VLOSE), które docierają do średnio ponad 45 milionów konsumentów usług w UE miesięcznie. Duże platformy zaliczające się do VLOP będą musiały przeprowadzać systematyczną ocenę ryzyka i ograniczać ryzyko wynikające z celowego manipulowania przez użytkowników ich platformami.

Sprawdź w LEX: UE chce zwalczać nielegalne treści w internecie [projekt UE] >>>

 

Obowiązki dostawców

Wszyscy dostawcy usług pośrednich (czyli usług transmisji w sieci telekomunikacyjnej informacji przekazanych przez odbiorcę usługi lub na zapewnianiu dostępu do sieci telekomunikacyjnej, usług cachingu lub hostingu) będą musieli dokonać przeglądu swoich warunków, aby upewnić się, że spełnione są określone minimalne wymagania, w tym przejrzystość i uczciwość oraz zawierają informacje o stosowanych zasadach, procedurach. Będą również podlegać systemowi przejrzystości i sprawozdawczości w zakresie ich praktyk moderowania treści.

Każdy pośredniczący usługodawca, niemający siedziby w UE, ale świadczący usługi w UE, musi wyznaczyć lokalnego przedstawiciela w jednym z państw członkowskich Unii, w którym jest zarejestrowany. Przedstawiciel ten może ponosić odpowiedzialność za niewypełnienie obowiązków wynikających z  DSA, ale bez uszczerbku dla działań, które mogą być podjęte również przeciwko samemu usługodawcy.

DSA określa wiele wymagań dla pośredniczących dostawców usług świadczących usługi hostingowe, które mają zastosowanie poza „podstawowymi” zobowiązaniami. Obejmują one zwiększoną odpowiedzialność dostawców usług hostingowych za zapewnienie przyjaznych dla użytkownika mechanizmów usuwania i powiadamiania, które umożliwiają stronom trzecim zgłaszanie nielegalnych treści. Wybrany mechanizm musi umożliwiać osobom lub organizacjom wysyłanie szczegółowych powiadomień umożliwiających ustalenie, czy zgłoszone informacje są nielegalne, bez przeprowadzania analizy prawnej lub faktycznej. Po otrzymaniu powiadomienia usługodawca musi je przejrzeć i natychmiast podjąć decyzję o działaniu (np. usunąć lub zablokować dostęp do treści) oraz powiadomić o tym komentatora.

Platformy internetowe zobowiązane zostały do ustanowienia wewnętrznego systemu rozpatrywania skarg, który umożliwia usługobiorcom zgłaszanie zagrożeń oraz składanie skarg elektronicznych w określonym czasie.

Platformy internetowe, które umożliwiają konsumentom zawieranie umów internetowych ze sprzedawcami, muszą zapewnić, aby sprzedawcy ci dostarczali określone informacje w celu zapewnienia identyfikowalności oraz że muszą jak najlepiej zweryfikować dostarczone informacje. Jeśli platforma internetowa dowie się, że sprzedawca oferuje nielegalne produkty lub treści, musi je usunąć i prowadzić rejestr tego usunięcia, spełniając jednocześnie określone wymogi informacyjne dla klientów, konsumentów i władz.

Na podstawie dyrektywy o handlu elektronicznym DSA wymaga od platform jasnego zdefiniowania parametrów, których używają do identyfikacji odbiorców, do których skierowane są reklamy przedstawione i sposób modyfikacji tych parametrów. W praktyce ujawnienie takich informacji na temat założeń i celów stojące za złożonymi procesami mechanizmu reklamy ukierunkowanej może być trudne, zwłaszcza że wymogi dotyczące ujawniania mogą obowiązywać w różny sposób. Na przykład, jeśli dane osobowe i dane generowane przez podłączone urządzenia są przetwarzane za pomocą sztucznej inteligencji przez platformę internetową do celów reklamy ukierunkowanej, wnioski o informacje na mocy RODO mogą stanąć w kontrze do DSA. Można się spodziewać ze mechanizm takich działań i raportów zostanie wypracowany wraz z funkcjonowaniem rozporządzenia i dostosowywania się do niego podmiotów.

Egzekwowanie DSA

Każde państwo członkowskie będzie musiało wyznaczyć „koordynatora usług cyfrowych” który będzie nadzorował i egzekwował DSA i może wyznaczyć właściwe organy inne niż określone role. DSA tworzy punkt kompleksowej obsługi w przypadku naruszeń transgranicznych, a strukturę nadzorczą podobną do RODO, tworząc europejski organ doradczy i nadzorczy – Europejską Radę ds. Usług Cyfrowych (EBDS) – obejmie krajowych koordynatorów.

Wejście w życie

DSA wejdzie w życie 20 dni po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; Większość regulacji wejdzie w życie 15 miesięcy później lub 1 stycznia 2024 r., w zależności od tego, które zdarzenie nastąpi później. Wyjątkiem jest wymóg ujawniania przez platformy internetowe swojej średniej miesięcznej aktywnej oglądalności, który wchodzi w życie trzy miesiące po wejściu w życie DSA.

W obliczu nowych regulacji pojawiają się również głosy krytyczne. DSA stawia cel zintegrowania w jednolite ramy bardzo różnych obszarów - takich jak odpowiedzialność, regulacje dotyczące punktów kontaktowych, ogólne warunki umów, ochrona nieletnich, a także obowiązki w zakresie przejrzystości i sprawozdawczości. Nawet jeśli uwaga skupi się na bardzo dużych platformach internetowych które stanowią rdzeń DSA, koszty prowadzenia działalności gospodarczej prawdopodobnie wzrosną zauważalnie dla większości dostawców usług cyfrowych.