Przed dziewiętnastoma laty władze tego państwa zdecydowały się zmniejszyć liczbę szpitali generujących olbrzymie koszty z 78 do 20. w 2020 roku. Tak drastyczną reformę modelu opieki zdrowotnej wymusiło życie: starzejące się społeczeństwo i konieczność zapewnienia opieki seniorom, ale niekoniecznie w szpitalach a także, podobnie jak w Polsce, braki kadrowe w placówkach medycznych.
Duńczycy leczą się w szpitalach tylko w koniecznych przypadkach. Zredukowali bowiem liczbę niezwykle drogich w utrzymaniu łóżek szpitalnych z 42, 5 tysiąca do około 13 tysięcy i postawili na opiekę ambulatoryjną i profilaktykę zdrowotną. Poradzili sobie z reformą zdrowia i wygrali!
Nasze drogie łóżka
Przed dwoma laty w Polsce było zarejestrowanych aż 957 szpitali stacjonarnych dysponujących 187 tys. łóżkami i 194 tzw. placówek dziennych, które mogą przyjąć około 1,2 tys. chorych. Statystycznie oznacza to, że 2,5 szpitala obsługuje 100 tys. Polaków, czyli na taką liczbę potencjalnych pacjentów przypada 660 łóżek.
W porównaniu do naszych sąsiadów (w Niemczech 880 łóżek na 100 na tys. mieszkańców, w Austrii -767, w Czechach – 666, na Litwie - 767), nie wypadamy źle. Ale postępujemy odwrotnie, niż Norwegowie (397 łóżek na 100 tys. mieszkańców, Szwedzi (261), czy Wielka Brytania (280).
W Polsce wskaźnik wykorzystania łóżek szpitalnych zmniejszył się z 68 proc. w 2013 roku do 66,5 proc. w 2017 roku. - To zdecydowanie za mało – podkreśla dr Mariusz Jędrzejczak z Wojewódzkiego Wielospecjalistycznego Centrum Onkologii i Traumatologii im. M. Kopernika w Łodzi. Według niego, optymalny wskaźnik wykorzystania łóżek w szpitalach powinien wynosić, głównie ze względów ekonomicznych, 80-85 proc.
- Utrzymanie jednego pustego łóżka na oddziale internistycznym już w 2015 roku kosztowało 18 800 zł rocznie – dodaje Mariusz Jędrzejczak. - Na kardiologii - 23480 zł, natomiast na oddziale chirurgicznym 17911 zł – zauważa.
Ministerstwo chce wyłączyć część szpitali z obowiązków cyberbezpieczeństwa - czytaj tutaj>>
Największy pracodawca w rejonie
Likwidacja, szczególnie szpitala rejonowego, jest w Polsce możliwa, ale nikt się na to nie odważy, zwłaszcza przed wyborami. Powiaty będące organami założycielskimi tych placówek są przeciwne jakimkolwiek formom ograniczenia działalności podległych im szpitali.
Zobacz nagranie z webinaru: Cyberbezpieczeństwo w podmiotach leczniczych >
Mimo, iż np. w 35 tysięcznym mieście działają dodatkowo np. dwa niepubliczne ginekologiczne ZOZ-y, szpital powiatowy nie likwiduje swojego oddziału ginekologicznego generującego duże straty. Dla takiego szpitala istotny jest prestiż placówki na lokalnym rynku zdrowia, często pozycja ordynatora, a przede wszystkim zapewnienie pracy personelowi medycznemu przez największego zazwyczaj pracodawcę w powiecie. Nawet likwidacja jednego oddziału zostałaby źle przyjęta przez pacjentów-wyborców.
Zobacz w LEX: Sieć szpitali a ambulatoryjna opieka specjalistyczna >
Ryzyko dla pacjentów
Już obecnie niektórym szpitalom grozi zapaść finansowa. Staje się to również poważnym problemem dla organów tworzących, czyli samorządów powiatowych. Sytuacja ta – według Związku Powiatów Polskich – spowodowana jest niedostatecznie wycenianymi przez NFZ kontraktami, szczególnie dla oddziałów internistycznych i pediatrycznych. - Może to stanowić duże zagrożenie dla bezpieczeństwa zdrowotnego Polaków - mówi Andrzej Płonka prezes Zarządu ZPP, starosta bielski. Natomiast Józefa Szczurek-Żelazko, wiceminister zdrowia uspokaja, że do tej pory zlikwidowano w Polsce tylko 3,4 tysiąca łóżek szpitalnych (niecałe 2 proc.).
Zadłużenie szpitali w ciągu roku wzrosło o 600 mln zł - czytaj tutaj>>
Widmo bankructwa
Zobowiązania szpitali ciągle rosną. W ubiegłym roku Sławomir Gadomski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia poinformował, że długi szpitali publicznych i instytutów badawczych wynosiły 12,7 mld zł. Aż 80 proc. zobowiązań wymagalnych jest generowanych przez około 50 placówek medycznych. Wśród największych dłużników są szpitale kliniczne i instytuty należące do Ministerstwa Zdrowia. Na przykład, Uniwersyteckie Centrum Kliniczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (trzy placówki) miało pod koniec 2018 roku około 877 mln zł długów (wspomniane jednostki zaciągnęły 160 mln zł kredytów w parabankach), a w tym roku zobowiązania wyniosą 950 mln zł. Z kolei np. Regionalny Szpital Specjalistyczny im. dr Władysława Biegańskiego w Grudziądzu ma około 420, 5 mln zł długów.
Szpitale powiatowe apelują do ministra o pomoc, bo wpadają w coraz większe długi - czytaj tutaj>>
W grudniu 2108 roku zadłużenie szpitali było największe od 11 lat
- W ubiegłym roku zobowiązania ZOZ uwzględnione w długu finansów publicznych wzrosły o ponad 6,1 mld zł – poinformowało Ministerstwo Finansów. To najwyższy poziom od września 2007 roku. Tylko w ciągu dziewięciu miesięcy 2018 roku długi szpitali zwiększyły się o 620 mln zł.
Inne wskaźniki dotyczące wspomnianych długów też są niepokojące. Na przykład, w woj. łódzkim zobowiązania ZOZ wyniosły 700 zł na jednego mieszkańca a zadłużenie jednego łóżka w szpitalu - 138 tys. zł.
OZZL: Rząd powinien zająć się szpitalami klinicznymi, które toną w długach - czytaj tutaj>>
Zdaniem Anny Knysok, dyrektora Zespołu Szpitali Miejskich w Chorzowie (była podsekretarz stanu w resorcie zdrowia i pełnomocnik rządu ds. wprowadzenia powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego), Sejm ze względów często typowo politycznych przyznaje podwyżki personelowi medycznemu lekceważąc opinie menedżerów ochrony zdrowia. W efekcie, wynagrodzenia w niektórych ZOZ-ach sięgają nawet 90 proc. budżetu placówki (powinny wynosić około 60 proc.).
- Żaden szpital nie wytrzyma takiego finansowego obciążenia. To swoista bomba zegarowa, której nikt w Polsce nie chce rozbroić ze względu na możliwość przegrania wyborów – uważa Anna Knysok.
Więcej przydatnych materiałów znajdziesz w LEX:
Kwalifikacja szpitali ogólnopolskich do systemu podstawowego zabezpieczenia szpitalnego >
Czasowe zaprzestanie działalności leczniczej przez szpital >
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
