Szpital przedłożył radzie powiatu roczne sprawozdanie finansowe do zatwierdzenia, z którego wynikała strata netto w kwocie ponad 5 mln zł. Niezależny biegły rewident uznał, że dokument ten przedstawia rzetelny i jasny obraz sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego. Jego opinia nie potwierdziła żadnych nieprawidłowości.
Szpital zaskarżył uchwałę
Rada powiatu podjęła jednak uchwałę o odmowie zatwierdzenia sprawozdania. Jako podstawę tego rozstrzygnięcia wskazano opinię rewidenta. Szpital postanowił więc wnieść skargę. Niezatwierdzenie sprawozdania finansowego uniemożliwiało bowiem pozyskanie środków na bieżącą działalność. To zaś mogło doprowadzić do utraty płynności finansowej. Nie bez znaczenia był też fakt, że dyrekcja szpitala od ponad roku prowadziła rozmowy z Bankiem Gospodarstwa Krajowego w sprawie udzielenia kredytu obrotowego. Tymczasem niezatwierdzenie sprawozdania uniemożliwiało jego pozyskanie. Ponadto podkreślono, że uchwała rady powiatu godzi w interes placówki i przyczynia się do utraty dobrego wizerunku. Organ odpowiedział, że podjął taką decyzję z powodu trudnej sytuacji finansowej szpitala, dużej straty netto oraz braku wystarczających działań zmierzających do poprawy tej sytuacji.
Czytaj także: Nacjonalizacja szpitali to pogorszenie opieki nad pacjentem i wzrost zadłużenia >>>
Nie było podstaw do odmowy
Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, który wskazał, że uzasadnienie uchwały i odpowiedź organu na skargę nie dostarczają argumentów świadczących o zasadności odmowy zatwierdzenia sprawozdania. Natomiast prawidłowość tego dokumentu nie budzi wątpliwości. Sąd nie zgodził się też z twierdzeniem, że skoro niezatwierdzenie sprawozdania nie jest obwarowane żadną sankcją, to negatywną decyzję w tym zakresie można podjąć w sposób swobodny. Zgodnie bowiem z art. 7 Konstytucji RP, organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.
WSA wskazał, że podstawą spornego rozstrzygnięcia nie mógł być art. 53 ust. 3 zd. 1 ustawy o rachunkowości. Przepis ten stanowi, że podział lub pokrycie wyniku finansowego netto może nastąpić po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego przez organ, poprzedzonego wyrażeniem przez biegłego rewidenta opinii o tym sprawozdaniu bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami. Z przepisu tego nie wynika, że w sytuacji, gdy organ zatwierdzi sprawozdanie, to staje się zobowiązany do pokrycia wyniku finansowego.
Strata nie uzasadnia odmowy zatwierdzenia sprawozdania
Sąd wskazał, że w art. 59 ust. 2 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej, ustawodawca określił termin pokrycia straty netto przed podmiot tworzący. Jest on powiązany z terminem do zatwierdzenia sprawozdania finansowego, a nie z samym faktem podjęcia decyzji w tym zakresie. Przepis ten określa dziewięciomiesięczny termin od upływu terminu do zatwierdzenia sprawozdania. WSA podkreślił, że jeśli organ tego nie zrobi, to zastosowanie znajduje art. 59 ust. 2 pkt 2 tej ustawy, który stanowi, że podmiot tworzący jest obowiązany, w określonym ustawowo czasie, wydać akt o likwidacji samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Mając powyższe na uwadze, sąd nie widział podstawy prawnej dla odmowy zatwierdzenia sprawozdania finansowego. Dokument ten rzetelnie i jasno przedstawiał obraz sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego szpitala, co zostało potwierdzone przez biegłego rewidenta. Natomiast sam fakt wystąpienia straty netto nie mógł stanowić przesłanki do podjęcia negatywnej uchwały. Mając powyższe na uwadze, WSA stwierdził jej nieważność.
Wyrok WSA w Kielcach z 28 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Ke 448/20
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
