Projekt, który właśnie trafił do konsultacji, zakłada zmiany aż dziesięciu ustaw. Jak zaznacza ministerstwo zdrowia obowiązujące już przepisy przewidują szereg szczegółowych regulacji w obszarze wystawiania recept, z których niektóre mogą utrudniać pacjentowi jej realizację, a dla lekarza generować konieczność wykonywania wielu czynności administracyjnych. Dlatego projekt ma doprecyzować zasady działania e-recepty czy e-skierowania, ale także odciążyć z biurokratycznych obowiązków lekarzy.

Projekt wprowadza regulacje upraszczające obszar ordynacji produktów leczniczych oraz wyrobów medycznych. Wydłuża okres, w którym e-recepta może zostać zrealizowana, z okresu 30 dni do 1 roku.

Zakłada unifikację e-recepty z receptą transgraniczną przez określenie tożsamych elementów tych recept, dzięki czemu e-recepta wystawiona na terytorium Polski w łatwy sposób będzie mogła zostać zrealizowana w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Większość aptek gotowa do realizacji e-recept - czytaj tutaj>>

 

Ułatwienia w wystawianiu recept

Projekt tworzy także narzędzia wspomagające lekarzy w określaniu poziomu refundacji określonych produktów leczniczych w przypadku ordynowania tych produktów na podstawie recepty w postaci elektronicznej.

Teraz, zgodnie z art. 96a ust. 2 pkt 1 Prawa farmaceutycznego, lekarz może przepisać dla jednego pacjenta jednorazowo maksymalnie ilość produktu leczniczego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego niezbędną pacjentowi do 360-dniowego okresu stosowania, nie mniej jednak ilość produktu leczniczego na jednej recepcie nie może przekraczać ilości niezbędnej do 120-dniowego stosowania.

Proponuje się, aby ograniczenie dotyczące ilości niezbędnej do 120-dniowego stosowania nie dotyczyło recept w postaci elektronicznej, a pozostało aktualne jedynie w odniesieniu do recept w postaci papierowej. Jednocześnie proponuje się zakres stosowania art. 96a ust. 3  zawęzić wyłącznie do recept w postaci papierowej oraz w art. 96a ust. 4a rozszerzyć okres, na który pielęgniarka lub położna może wystawić receptę w postaci elektronicznej do 180 dni.

Ponadto, termin realizacji recepty obecnie nie może przekroczyć 30 dni od dnia jej wystawienia, co oznacza, że po tym terminie nie jest już możliwa realizacja recepty i konieczne jest wystawienie przez lekarza kolejnej recepty. Proponuje się, aby w przypadku recept w postaci elektronicznej termin ten wynosił 1 rok (z tym że w przypadku gdy pacjent nie zrealizuje recepty w postaci elektronicznej w terminie 30 dni, to wówczas recepta ta będzie realizowana z wyłączeniem dni stosowania, które już upłynęły)

W P1 narzędzie do poziomu odpłatności leków

Z kolei kolejna zmiana zakłada wprowadzenie regulacji, zgodnie z którą w przypadku  recept wystawionych w postaci elektronicznej na lek refundowany w ramach kategorii dostępności refundacyjnej (dotyczy leków dostępnych w aptece na receptę), który występuje w wykazie w więcej niż jednej odpłatności (spośród odpłatności ryczałtowej, w wysokości 30% albo 50% limitu finansowania) osoba uprawniona do wystawienia recepty nie będzie zobowiązana do wskazania odpłatności dla tego leku, a jedynie wskazania, czy produkt jest przepisywany w ramach refundacji. W takim przypadku lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrób medyczny będzie wydawany świadczeniobiorcy z najniższą wysokością dopłaty. 

Dla uproszczenia zakresu danych na receptach, na których co najmniej jeden lek podlega refundacji, proponuje się również uchylenie pkt 2 w art. 96a ust. 8 Prawa farmaceutycznego obejmującego identyfikator oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.

Jednocześnie, w art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy o systemie przewiduje się, że w ramach Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępnienia Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych zw. „Platformą P1” zostanie stworzone narzędzie ułatwiające lekarzom określenie poziomu odpłatności produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych. W przypadku skorzystania przez lekarza z tego narzędzia, za ewentualne błędy wynikające z działania systemu teleinformatycznego, lekarz nie będzie ponosił odpowiedzialności (art. 48 ust. 5a ustawy o refundacji).

Apteki prawie gotowe do realizacji e-recept, ale gorzej z ich wystawianiem - czytaj tutaj>>

 

Siedem dużych zmian

Najważniejsze zmiany w tej regulacji dotyczą:

  1. zrealizowania wymogów wynikających z konieczności prowadzenia transgranicznej obsługi recept wewnątrz Unii Europejskiej przez wprowadzenie recept transgranicznych w postaci elektronicznej;
  2. możliwości upoważniania asystentów medycznych przez pracowników medycznych do podpisywania w ich imieniu elektronicznej dokumentacji medycznej, w szczególności e-recept i e-skierowań;
  3. wprowadzenia uproszczeń w obszarze wystawiania recept oraz określania poziomu refundacji dla lekarzy;
  4. wprowadzenia nowych funkcjonalności Internetowego Konta Pacjenta (IKP);
  5. możliwości bezpłatnego zaopatrzenia w produkty lecznicze pacjentów w wieku 75+ również na podstawie recept wystawionych w postaci elektronicznej przez lekarzy specjalistów;
  6. udostępniania elektronicznej dokumentacji medycznej oraz danych przetwarzanych w rejestrach medycznych;
  7. rozszerzenia katalogu podmiotów pełniących funkcję punktów potwierdzających profil zaufany o podmioty wykonujące działalność leczniczą, z którymi Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

 

Internetowe Konto Pacjenta – zaloguj się i sprawdź, co o Tobie wie NFZ - czytaj tutaj>>

Więcej funkcjonalności w IKP

W 2018 r. w ramach Platformy e-Zdrowie (P1) uruchomione zostało tzw. Internetowe Konto Pacjenta (IKP), które umożliwia np. dostęp do informacji o udzielonych świadczeniach opieki zdrowotnej. W chwili obecnej możliwy jest już wgląd do wystawionych oraz zrealizowanych recept w postaci elektronicznej. Projekt zawiera propozycje kolejnych zmian, które dadzą pacjentowi lepszy dostęp do informacji medycznej za pośrednictwem pacjent.gov.pl.

Nowe funkcjonalności IKP to:

  • możliwość złożenia za pośrednictwem IKP deklaracji wyboru lekarza lub pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej;
  • możliwość podglądu w IKP wyników badań laboratoryjnych.
  • dostęp do informacji o usługodawcy i udzielanych przez niego świadczeniach opieki zdrowotnej;
  • złożenie wniosku o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego;
  • dostęp do informacji o wycofanych z obrotu produktach leczniczych lub wyrobach medycznych, jeżeli zostały one usługobiorcy przepisane na podstawie recepty w postaci elektronicznej lub przez niego nabyte;
  • złożenie skargi do Rzecznika Praw Pacjenta, Ministra Zdrowia oraz Narodowego Funduszu Zdrowia;
  • dostęp do informacji z zakresu profilaktyki i zdrowego trybu życia na podstawie jednostkowych danych medycznych pacjenta;
  • udzielanie odpowiedzi na badania ankietowe.

Planuje się, że nowe funkcjonalności IKP zostaną uruchomione nie później niż w okresie 20 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Wygaszenie ZIP

Jednocześnie, proponuje się stopniowe wygaszanie narzędzia uruchomionego kilka lat temu przez Narodowy Fundusz Zdrowia umożliwiającego pacjentom dostęp do informacji wskazanych w ustawie o świadczeniach, tzw. Zintegrowanego Informatora Pacjenta (ZIP), tak aby docelowo IKP stało się jedynym miejscem, w którym pacjent otrzyma w postaci elektronicznej informacje z zakresu ochrony zdrowia.

 

Wystawienie recepty elektronicznej - czytaj tutaj>>

Powstanie punkt wymiany dla UE

W projekcie zaplanowano wydatki związane z utworzeniem w ramach Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia (CSIOZ) Krajowego Punktu Kontaktowego (KPK) dla e-Zdrowia w naszym kraju. To CSIOZ realizuje ten projekt. KPK ma zajmować się dwoma usługami działającymi między administracjami krajów UE: wymianą transgranicznej recepty elektronicznej i dokumentem realizacji recepty elektronicznej.

KPK ma udzielać niezbędnej pomocy w wyjaśnianiu zawartości rachunków i innych dokumentów wystawionych pacjentom z państw członkowskich UE lub państw  członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) przez polskich świadczeniodawców, apteki i dostawców wyrobów medycznych.

Harmonogram działań zakłada, że od 2021 r. Polska (zaliczając się tym samym do krajów trzeciej fali wdrażania) stanie się krajem, w którym transgraniczne e-recepty będą mogły być wystawiane i realizowane. Aby jednak proces ten mógł zostać ukończony, konieczne jest nie tylko przygotowanie infrastruktury technicznej umożliwiającej wysyłanie polskich recept oraz odbieranie recept pochodzących z innych państw, ale również odpowiednie dostosowanie polskiego prawa w tym zakresie. Proponuje się, aby recepta transgraniczna co do zasady miała postać elektroniczną.

Pilnie potrzebujemy strategii ds. cyfryzacji w ochronie zdrowia - czytaj tutaj>>

240 mln dotacji dla placówek leczniczych 

Projekt przewiduje, że w latach 2019-2021 będzie możliwe przyznanie dotacji celowej do kwoty 240 mln zł łącznie (80 mln zł rocznie), przekazywanej do Narodowego Funduszu Zdrowia, na pełnienie przez podmioty wykonujące działalność leczniczą funkcji punktu potwierdzającego profil zaufany.

Przyjęto założenie, że koszt założenia jednego PZ wyniesie 10 zł. Jako poziom minimalny ww. dotacji szacuje się 55 mln zł stanowiących równowartość oszczędności związanej ze zmianą planów w zakresie zakupu ITS, co pozwoliłoby na założenie 5,5 mln PZ.

Zakres przedmiotowy zastosowania ustawy o cyberbezpieczeństwie w sektorze ochrony zdrowia - czytaj tutaj>>

Później wymienią przestarzały sprzęt

Projekt zakłada, że zmniejszone i przesunięte w czasie zostaną wydatki na wymianę ITS w ramach Platform P1, P2 i P4. Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw oraz OSR do projektu ww. ustawy, w ramach środków na utrzymanie projektów Platform P1, P2 i P4 zaplanowano w 2019 r. gruntowaną wymianę ITS w łącznej wysokości 140 mln zł. Po dokonaniu analizy posiadanych zasobów przy uwzględnieniu zasady gospodarności oraz optymalizacji wydatków dokonano przesunięcia planowanego terminu rozpoczęcie wymiany przestarzałego i mało wydajnego sprzętu (na 2019 r. przeznaczono na wymianę ITS jedynie 1 mln zł). Obecnie zaplanowano wydatki w tym zakresie na lata 2020 – 2022, jednocześnie zmniejszając koszt ww. wymiany ITS – aktualnie szacowana wartość zadania to 83,80 mln zł (2020 r. – 49 mln zł, 2021 r. – 29,5 mln zł, 2022 r. – 5 mln zł), w związku z czym oszczędność w stosunku do pierwotnych założeń (139 mln zł) wynosi 55,20 mln zł.