Stowarzyszenie domagało się wymierzenia Burmistrzowi Miasta i Gminy grzywny za nieprzekazanie skargi do sądu administracyjnego. Strona wskazała, że w 14 marca 2019 r. wniosła do organu skargę do WSA w Szczecinie na bezczynność tego organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Z uwagi na opieszałość organu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z 29 sierpnia 2019 r. w sprawie II SO/Sz 8/19 (LEX nr 2716406) wymierzył organowi grzywnę, z uwagi na nieprzekazanie skargi do sądu. Mimo wymierzenia grzywny, skarga nie została przekazana do sądu. W sprawie II SO/Sz 13/19 (LEX nr 2783343) z 18 lipca 2019 r. WSA w Szczecinie wydał kolejne postanowienie w tym przedmiocie, wymierzając organowi grzywnę. Strona wskazała, że w dniu 19 grudnia 2019 r. ustaliła w sądzie, że skarga nie została jeszcze przekazana, co skłoniło ją do złożenia wniosku o wymierzenie kolejnej grzywny.
Spór co do przesłania skargi
Burmistrz Miasta i Gminy w odpowiedzi wskazał, że skarga nie wpłynęła do pracownika urzędu, który jest odpowiedzialny za sprawę i z tego względu nie było możliwym jej przekazanie do sądu. Zwrócono uwagę, że gdy organ został ponownie ukarany grzywną, wówczas do strony przesłano odpowiedź na wniosek o udzielenie informacji publicznej w formie elektronicznej. Wskazano, że korespondencja do strony została też przesłana listem zwykłym.
Strona w odpowiedzi na pismo Burmistrza wskazała, że organ otrzymał jej skargę. Na potwierdzenie swojego oświadczenia przedstawiła informacje wynikające ze strony internetowej operatora pocztowego. Stowarzyszenie wskazało również, że nie otrzymało od organu żądanej informacji publicznej. Zwrócono uwagę, że organ odnosił się do innego wniosku.
Przekazanie skargi organowi przez sąd
Mając na względzie oświadczenie organu, że nie posiada on skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie przesłał Burmistrzowi odpis skargi strony. Sąd jednocześnie zobowiązał organ do udzielenia odpowiedzi na skargę i przekazania akt sprawy sądowi w trybie art. 54 p.p.s.a. – pod rygorem nałożenia grzywny za nieprzekazanie skargi. Zarządzenie dotarło do Burmistrza Miasta i Gminy w dniu 20 marca 2020 r. Organ przesłał pismo ze skargą do sądu w dniu 17 kwietnia 2020 r.
W związku z przesłaniem skargi, WSA w Szczecinie wyłączył z akt odpis skargi i polecił zarejestrować pismo jako odrębną sprawę. Sprawa ta została zarejestrowana pod odrębną sygnaturą w dniu 3 czerwca 2020 r.
Czytaj: Skarga na bezczynność powinna być możliwa także po wydaniu decyzji>>
Grzywna dla organu
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wymierzył organowi grzywnę w kwocie 500 zł. Sąd wyjaśnił, że skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Jak wynika z art. 54 § 2 zd. 1 p.p.s.a. organ przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, w postaci papierowej lub elektronicznej, w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. Sąd przypomniał treść art. 55 § 1 p.p.s.a. Na podstawie tego przepisu w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6.
Celem grzywny z art. 55 p.p.s.a. jest zarówno ukaranie organu za brak aktywności, jak i mobilizowanie go do wykonania nałożonego obowiązku – wskazał sąd. Grzywna, o jakiej mowa w tym przepisie, ma więc charakter prewencyjno-dyscyplinująco-restrykcyjny. Na powyższe wskazuje się w orzecznictwie. Takie zapatrywanie przedstawił w szczególności Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 21 maja 2015 r. w sprawie I OZ 426/15 (LEX nr 1712517) oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 14 stycznia 2015 r. w sprawie IV SA/Po 7/14 (LEX nr 1622292).
Zaniedbania organu
Dla oceny zasadności wniosku o wymierzenie grzywny kluczowe jest to, że skarga Stowarzyszenia została przekazana do sądu dopiero po tym, jak sąd przesłał ją organowi – podkreślił WSA. Skargę zarejestrowano więc w sądzie po roku od jej wniesienia przez stronę do organu. Jeśli organ zagubił skargę, mógł podjąć własne starania, by uzyskać ją ponownie. W szczególności organ mógł zwrócić się do strony o przesłanie skargi po raz drugi. Organ wiedział zaś o skardze wcześniej – wówczas gdy zapadło pierwsze postanowienie o ukaraniu Burmistrza grzywną przez sąd. Nie można uznać, że działania organu cechowała należyta staranność – podkreślił WSA w Szczecinie. Sąd zwrócił uwagę, że postępowanie organu wskazuje na nieznajomość prawa i lekceważące traktowanie praw strony. Istniały więc podstawy do wymierzenia organowi grzywny – podsumował sąd administracyjny.