Fundacja wystąpiła do dyrektora Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (SP ZOZ) o udzielenie następujących informacji publicznej. Fundacja chciała uzyskać informacje dotyczące tego w jakim trybie zwołane zostało spotkanie po ostatniej sesji rady powiatu, jaki był cel spotkania, kto, poza radnymi powiatowymi w nim uczestniczył oraz z czyjej inicjatywy zostało zwołane.

W związku z brakiem reakcji ze strony dyrektora, fundacja złożyła skargę na jego bezczynność do sądu administracyjnego.

W odpowiedzi dyrektor tłumaczył, iż fundacja często w stosunku do niego korzysta z prawa dostępu do informacji publicznej. Prowadzenie częstej korespondencji z fundacją absorbuje dużo czasu i wymagałoby oddelegowania pracownika do takich stałych kontaktów, na co SP ZOZ z uwagi na oszczędną gospodarkę finansową nie może sobie pozwolić.

WSA uznał skargę za zasadną.

Zdaniem sądu brak ustosunkowania się do wniosku świadczy o lekceważącym działaniu organu.

Nie może tego zaniechania usprawiedliwiać fakt wskazywanej przez organ znacznej ilości wniosków fundacji wpływających do niego, a dotyczących udostępniania informacji publicznej.

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
LEX Samorząd Terytorialny
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów

Dyrektor SP ZOZ kieruje jednostką, która wykonuje zadania publiczne w zakresie powszechnego dostępu do opieki zdrowotnej i dysponuje majątkiem publicznym. W tym też zakresie jest podmiotem zobowiązanym do udzielania informacji publicznych i obowiązują go normy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r., poz. 782 z późn. zm.).

Ustawa nie różnicuje terminów udostępniania informacji publicznej w zależności od ilości wpływających wniosków, ale przewiduje dla wszystkich terminy jednolite.

W przypadkach przewidywanych opóźnień ustawa wskazuje w jaki sposób należy o tym informować pytającego.

Zatem ilość wpływających wniosków nie może być żadnym usprawiedliwieniem dla milczenia podmiotu zobowiązanego w rozpatrywanej sprawie.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 3 września 2015 r., sygn. akt II SAB/Bk 51/15, prawomocny