Sprawa dotyczyła jednej z mieszkanek gminy, która odwołała się od decyzji o umieszczeniu jej ojca w domu pomocy społecznej (DPS).
W odwołaniu wytłumaczyła, iż została pozbawiona udziału w postępowaniu i przez to uniemożliwiono jej wypowiedzenie się w sprawie. Stwierdziła, że decyzja o skierowaniu ojca do DPS nie została jej doręczona, więc nie jest nią związana.
Dyrektora miejskiego ośrodka pomocy społecznej uznał, iż córka beneficjenta nie ma interesu prawnego do zaskarżenia decyzji. Wyjaśnił, że stroną postępowania o umieszczenie w domu pomocy społecznej jest jedynie mężczyzna ubiegający się o umieszczenie go w DPS.
Kobieta poskarżyła się do sądu administracyjnego.
WSA przypomniał, iż przymiot strony w postępowaniu administracyjnym ma osoba, której dotyczy bezpośrednio to postępowanie lub w którym może być wydane orzeczenie godzące w jej prawem chronione interesy poprzez ograniczenie lub uniemożliwienie korzystania z przysługujących jej praw.
Zdaniem sądu w rozpoznawanej sprawie taka sytuacja zachodzi, bowiem umieszczenie w domu pomocy społecznej jest odpłatne, osobami zobowiązanymi do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności: mieszkaniec domu, małżonek, zstępni przed wstępnymi oraz gmina.
Sąd zwrócił uwagę, iż w stanie faktycznym sprawy, gdy beneficjent jest wdowcem, a emerytura nie pokryje całego kosztu za pobyt w DPS, nałożenie na skarżącą obowiązku odpłatności za pobyt ojca w DPS jest bardzo realne.
Nie ma znaczenia fakt, że w przedmiocie ponoszenia opłat wydawana jest odrębnie decyzja.
Skoro z chwilą umieszczenia w DPS powstaje obowiązek wniesienia opłaty za pobyt, to tylko na etapie rozstrzygania o umieszczeniu podopiecznego w DPS zstępny może skutecznie dochodzić zasadności umieszczenia w DPS – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Olsztynie z 5 maja 2015 r., sygn. akt II SA/Ol 261/15, nieprawomocny