Rada Miejska w Grodzisku Wielkopolskim podjęła uchwałę w sprawie określenia zasad udzielania dotacji celowych na dofinansowanie kosztów wymiany systemów ogrzewania z paliw stałych na ekologiczne źródła ciepła.

Określając ogólne warunki ubiegania się o dotacje, rada postanowiła, że dotacje mogą uzyskać podmioty wymienione w art. 403 ust 4 pkt. 1a, 1b ustawy Prawo ochrony środowiska (osoby fizyczne i wspólnoty mieszkaniowe). Beneficjentami dotacji mogą być podmioty legitymujące się tytułem prawnym do nieruchomości, wynikającym z prawa własności, prawa użytkowania wieczystego, ograniczonego prawa rzeczowego, trwałego zarządu, stosunku zobowiązaniowego lub są posiadaczami samoistnymi nieruchomości.

Czytaj też: Od 21 stycznia można ponownie składać wnioski w programie Czyste powietrze>>

Ograniczony krąg beneficjentów

Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu unieważniło uchwałę, stwierdzając, że zapisy te są sprzeczne z przepisami ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska.

RIO wskazało, że rada miejska kwestionowanymi zapisami wykluczyła z możliwości ubiegania się o dotacje podmioty wymienione w art. 403 ust. 4 pkt. 1 lit. c-d ustawy (wspólnoty mieszkaniowe, osoby prawne i przedsiębiorców) oraz podmioty wymienione w pkt. 2 tego artykułu (jednostki sektora finansów publicznych będące gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi).

Zdaniem RIO użycie przez ustawodawcę w art. 403 ust. 4 pkt. 1 p.o.ś. wyrażenia "w szczególności" należy czytać, jako minimum ustawowe podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych uprawnionych do ubiegania się o przyznanie dotacji celowej.

Ponadto upoważnienie zawarte w art. 403 ust. 5 ustawy nie przyznaje radzie gminy kompetencji do ustalania (a tym bardziej ograniczania) kręgu podmiotów, którym taka dotacja przysługuje z mocy ustawy. Rada miasta uchwalając zakwestionowany zapis przekroczyła zakres powyższego upoważnienia.

 

RIO: Za duża swoboda burmistrza

Kolegium RIO stwierdziło także, że wadliwie sformułowano zapis uchwały, w którym rada określiła, że wysokość dotacji celowej wynosi, co najmniej 4 tys. zł, nie więcej niż 50 proc. poniesionych kosztów kwalifikowanych. Zdaniem RIO ustalenie wysokości dotacji w powyższy sposób jest nieprecyzyjne, gdyż wskazuje jedynie górną granicę wielkości dotacji, pozostawiając swobodę ustalania kwoty udzielanej dotacji od tej granicy w dół. Taki zapis pozostawia dowolność organowi wykonawczemu w zakresie obliczania wysokości dofinansowania przy rozpatrywaniu wniosków poszczególnych podmiotów przenosząc kompetencje w tym zakresie na organ wykonawczy.

Miasto: rada ma swobodę w wyborze podmiotów dotowanych

W skardze do sądu miasto dowodziło, że rada miasta ma kompetencje do ustalania, a tym bardziej ograniczania w uchwale w sprawie udzielenia dotacji celowej z budżetu gminy kręgu podmiotów, którym taka dotacja przysługuje. Wskazała, że zwrot "w szczególności" oznacza, że poza elementami, które "w szczególności" występują, mogą występować też inne. Zamiast więc tego wyrażenia można by użyć zwrotu "na przykład". Tym samym rada gminy może dokonywać wyboru podmiotów wskazanych w ust. 4 art. 403 ustawy.

Odnośnie zastrzeżeń RIO, co do drugiego zapisu uchwały skarżąca stwierdziła, że ta interpretacja jest nieuprawniona jako, że wyrażenie "co najwyżej" należy interpretować w kontekście całego zapisu paragrafu uchwały.

Rozszerzać tak, zawężać nie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę jako niezasadną. Uzasadnił, że rada miejska, wydając uchwałę na podstawie art. 403 ust. 4 p.o.ś. nie może modyfikować (zawężać) kategorii potencjalnych beneficjentów dotacji, wynikających z tych przepisów. Takie działanie narusza art. 94 Konstytucji RP. Użyte w omawianym przepisie wyrażenie "w szczególności" należy interpretować w ten sposób, że krąg osób w tym przepisie wskazany może zostać, co najwyżej poszerzony nie zaś zawężony.

Zdaniem sądu, wysokość dotacji określona, jako - co najmniej 4 tys. zł, nie więcej niż 50 proc. poniesionych kosztów kwalifikowanych - jest zapisem precyzyjnym biorąc pod uwagę treść wcześniejszych zapisów uchwały. W wskazano w nich, bowiem koszty kwalifikowane.

Nie ma więc żadnych wątpliwości jak obliczać wysokość dofinansowania przy rozpatrywaniu wniosków i brak jest podstaw do twierdzenia, że podjęcie decyzji w kwestii wysokości dotacji scedowane jest na podmiot wykonawczy.

Wyrok WSA w Poznaniu z dn. 19 grudnia 2018 r. sygn. III SA/Po 602/18

Zobacz też w LEX:

Ekonomia energetyki odnawialnej

Problemy zarządzania środowiskiem - sanitacja obszarów wiejskich