Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Starosta zarejestrował samochód osobowy, sprowadzony z zagranicy przez właściciela.
W trakcie wszczętego postępowania, organy ścigania ustaliły, iż numer identyfikacyjny VIN pojazdu został przerobiony.
W związku z tym starosta na podstawie art. 149 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., wznowił postępowanie w sprawie rejestracji przedmiotowego pojazdu. Następnie uchylił swoją wcześniejszą decyzję i odmówił rejestracji pojazdu.
Właściciel samochodu odwołał się od takiej decyzji. Uznał bowiem, iż upłynęło 5 lat od daty ogłoszenia decyzji o rejestracji, zatem zasiedział już należący do niego pojazd.
SKO utrzymało w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. Organ odwoławczy wskazał jednak dwie podstawy wznowienia, zarówno pkt 1 i pkt 5 § 1 art. 145 k.p.a.
Zgodnie z art. 145 § 1 pkt. 1 k.p.a. w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe.
Natomiast na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. postępowanie wznawia się również kiedy wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję.
Zdaniem rozpatrującego sprawę WSA, organy administracji publicznej miały problem z prawidłowym zakwalifikowaniem stanu faktycznego sprawy z punku widzenia podstaw wznowienia postępowania.
Organy stosowały bowiem wymiennie przesłanki z art. 145 § 1 pkt 1 i pkt 5 k.p.a. W ocenie sądu przesłanki powinny być traktowane odrębnie, wymagają bowiem ustaleń w innym zakresie oraz odnoszą się do nich inne okresy przedawnienia.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 22 lipca 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 368/14, nieprawomocny
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.