Prezydent miasta odmówił wnioskodawcy przyznania świadczenia z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego, na pokrycie strat powstałych w wyniku powodzi na terenie gminy. Zdaniem organu, zasiłek celowy, o którym mowa w w art. 40 ust. 2 ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), może być przyznany wyłącznie na zaspokojenie niezbędnych potrzeb bytowych, a rodzina wnioskodawcy ma zabezpieczone potrzeby mieszkaniowe, bowiem dom, w którym zamieszkuje, nie uległ uszkodzeniu w wyniku powodzi.


W odwołaniu od decyzji wnioskodawca wskazał, iż poniósł wysokie koszty na zabezpieczenie budynku mieszkalnego poprzez stabilizację gruntu uaktywnionego po powodzi na terenie gminy. Argumentował, iż pomoc udzielana osobom poszkodowanym w związku z powodziami, jakie nawiedziły Polskę w 2010 r. mieści się w możliwościach pomocy społecznej, gdyż na ten cel przeznaczono stosowne środki pochodzące z budżetu państwa i na stronach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji zamieszczona została procedura, z której wynika, że powodzianie mogą otrzymać pomoc niezależnie od odszkodowania z tytułu ubezpieczenia od skutków klęsk żywiołowych lub zasiłku do 6 tyś. zł. Przy ustalaniu wysokości pomocy do 20 lub 100 tyś. zł nie jest brane pod uwagę kryterium dochodowe - nie są wymagane zaświadczenia o dochodach z zakładów pracy. Wnioskodawca podkreślił, iż urzędy władzy publicznej nie uzależniają wypłaty zasiłku celowego od postawy poszkodowanych w związku z powodzią, czy też od otrzymywania odszkodowania np. z ubezpieczenia.


WSA rozpatrując skargę zwrócił uwagę, iż środki przeznaczone na pomoc osobom poszkodowanym powodzią i rozdysponowane w oparciu o art. 40 ustawy o pomocy społecznej winny zostać skierowane przede wszystkim do rodzin, które na skutek klęski żywiołowej nie mają zaspokojonych podstawowych potrzeb życiowych. Samo powstanie na skutek zdarzenia losowego straty w nieruchomości budynkowej, nie może stanowić wyłącznej przesłanki udzielenia pomocy osobie, która ma zaspokojone potrzeby życiowe w innym miejscu niż dotkniętym klęską. Zatem pomoc może być udzielona osobie, która nie ma zaspokojonych potrzeb życiowych takich jak mieszkanie, a nie osobie, która poniosła szkodę w nieruchomości gruntowej – podkreślił WSA.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 23 października 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 152/13