Wojewoda wniósł skargę na uchwałę rady gminy w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wskazywał, że przepisy tego aktu w niejednoznaczny sposób ustalają przeznaczenie terenów. Natomiast w odniesieniu do pasa technologicznego wyznaczonego wzdłuż napowietrznej linii elektroenergetycznej ustalono nakaz uzgodnienia lokalizacji wszelkich obiektów budowlanych z właścicielem linii.

Czytaj także: WSA: Wahania wartości gruntów bez wpływu na pozwolenie budowlane >>>

Ustalanie zagospodarowania terenu należy do gminy

Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, który wskazał, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, należy do jej zadań własnych. Wynika z tego, że ma ona kompetencje w zakresie władczego przeznaczania i ustalania zasad zagospodarowania terenu. Sąd podkreślił, że władztwo planistyczne gminy stanowi uprawnienie do legalnej ingerencji w sferę wykonywania prawa własności. Nie jest to jednak władztwo absolutne i nieograniczone, ponieważ wykonująca je jednostka samorządu terytorialnego ma obowiązek działać w granicach prawa, kierować się interesem publicznym, wyważać interesy publiczne z interesami prywatnymi, uwzględniać aspekt racjonalnego działania i proporcjonalności ingerencji w sferę wykonywania prawa własności.

 


Gestor sieci nie może decydować

Sąd wskazał, że rada gminy nie może ustalić, że ewentualna zabudowa terenu będzie możliwa w uzgodnieniu z innym podmiotem. Tymczasem przeznaczenie terenów zostało uzależnione od woli podmiotu innego niż gmina, tj. gestora sieci infrastruktury technicznej. WSA podkreślił też, że sposób przeznaczenia powinien być jednoznaczny i nie może budzić wątpliwości już z chwilą wejścia planu w życie. Dlatego też kwestionowany przepis został uznany za wadliwy, ponieważ nie można było definitywnie wskazać sposobu przeznaczenia terenów oznaczonych wskazanym symbolem.

Rada gminny nie mogła scedować swoich kompetencji

Zgodnie bowiem z wyrokiem NSA z 8 sierpnia 2012 r. (sygn. akt II OSK 1334/12), przeznaczenie terenu na określone cele oraz zasady ich zagospodarowania ma określać plan miejscowy. Dlatego też nie jest dopuszczalne, aby wyposażyć w tę kompetencję właściciela nieruchomości lub inne podmioty. Oznacza to, że rada gminy nie może scedować swoich kompetencji na gestorów mediów. Także w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, zarządca sieci nie jest podmiotem uprawnionym do decydowania o możliwości lokalizacji obiektów budowlanych w sąsiedztwie linii elektroenergetycznych. Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził nieważność uchwały w zaskarżonej części.

Wyrok WSA w Poznaniu z 20 listopada 2019 r., sygn. akt IV SA/Po 438/19