Mieszkaniec gminy w woj. wielkopolskim zwrócił się do urzędu gminy z pytaniem o oskarżenia o mobbing w pracy stosowany przez wójta gminy. Urząd odmówił udzielenia informacji, uznając, że nie stanowi ona informacji publicznej. Sprawa trafiła do sądu.
Wniosek mieszkańca i odmowa urzędu
W odpowiedzi na skargę wójt gminy żądał odrzucenia skargi. Wskazał, że została ona złożona bez wcześniejszego ponaglenia. Odnosząc się do żądanej informacji, przedstawił swoją interpretację pojęcia „informacja publiczna”. Jego zdaniem skarga o mobbing w miejscu pracy w rozumieniu art. 94(3) par. 3 kodeksu pracy to dokument prywatny i nie zawiera informacji o sprawach publicznych organu administracyjnego przez sam fakt, że dotyczy funkcjonowania urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uznał, że wójt dopuścił się bezczynności i powinien udostępnić żądane informacje. W pierwszej kolejności wyjaśnił wójtowi, że skarga na bezczynność organu w przedmiocie udostępnienia informacji może być złożona bez poprzedzania jej jakimkolwiek środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej. Nie ma zatem wymogu "wyczerpania środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 par 1 i 2 p.p.s.a.
WSA wyjaśnił, że wójt gminy, jako organ administracji samorządowej jest organem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej. Konieczna była jednak analiza przedmiotu żądanej informacji. Podkreślił, że każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, stanowi informację publiczną. Informacja o postępowaniu w sprawie o mobbing, w której oskarżenie jest kierowane przeciwko osobie wójta, dotyczy działalności wójta jako osoby pełniącej funkcje publiczne i jego podwładnych. Dlatego w orzecznictwie uznaje się skargi pracowników i załączniki składane przez nich do akt postępowania antymobbingowego oraz uzasadnienie rozstrzygnięcia komisji antymobbingowej za informację publiczną. O ile bowiem ochrona prywatności może dotyczyć szeregowych pracowników gminy, o tyle jest ona wyłączona w stosunku do osób pełniących funkcje publiczne lub mających związek z pełnieniem tych funkcji.
Czytaj w LEX: Dostęp do informacji publicznej w praktyce funkcjonowania samorządu terytorialnego > >
Wójt pozostawał w bezczynności
NSA potwierdził, że skargę do sądu administracyjnego na bezczynność organu nie wymaga poprzedzenia jej innym środkiem zaskarżenia. Przewidziany w art. 53 par. 2b p.p.s.a. wymóg wniesienia ponaglenia odnosi się wyłącznie do bezczynności organu w zakresie spraw rozpoznawanych w trybie k.p.a. Natomiast postępowanie w sprawie udostępnienia informacji toczy się w oparciu o przepisy szczególne, a sama ustawa tego rodzaju środka zaskarżenia nie przewiduje. Zawarte w ustawie o dostępie do informacji publicznej odesłanie do przepisów kodeksu jest bardzo wąskie i dotyczy wyłącznie wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji i decyzji o umorzeniu postępowania (art. 16 ust. 2 u.d.i.p.). Wbrew zarzutom skarżącego, skarga podlegała zatem rozpoznaniu przez sąd.
W dalszej części NSA zgodził się, iż prawo dostępu do informacji publicznej nie jest nieograniczone. W przypadku jednak kolizji praw konstytucyjnie i ustawowo chronionych niezbędne jest ich wyważenie, które nie może prowadzić do generalnego wyłączenia prawa do informacji publicznej w określonej kategorii spraw. Z faktu zatem, że postępowanie w sprawie mobbingu w pracy jest regulowane wewnętrznymi procedurami, obowiązującymi w gminie, zaś procedura ta dotyczy relacji pracowniczych, nie można tak jak wójt, wywodzić generalnego wyłączenia uprawnień obywateli do dostępu do informacji publicznych, wytworzonych w ramach tego postępowania. Tym samym żądana informacja miała charakter informacji publicznej, a organ zwlekając z jej udostępnieniem pozostawał bezczynny.
Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2025 r. III OSK 2273/23
Czytaj również w LEX: Udzielenie informacji publicznej na wniosek prasy > >
Cena promocyjna: 152.09 zł
|Cena regularna: 169 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 126.75 zł