Powód domagał się uchylenia obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej – jego byłej żony. Z pozwu wynikało, że kilka lat wcześniej Sąd Rejonowy w Kętrzynie orzekał o obowiązku alimentowania pozwanej kwotami po 800 zł miesięcznie. Powód zwrócił uwagę, że został obowiązany do alimentowania pozwanej, gdy byli małżeństwem i mieszkali razem. Pozwana z uwagi na stan zdrowia nie mogła pracować. Powód podkreślił, że w 2018 r. strony rozwiodły się, co powinno przemawiać za uwzględnieniem jego żądania.
Zobacz linię orzeczniczą w LEX: Wpływ orzeczenia rozwodu na wyrok zasądzający alimenty >
Żądanie wygaśnięcia obowiązku
W toku postępowania powód zmodyfikował swoje żądanie i domagał się ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej.
Pozwana wniosła o oddalenie powództwa. Zwróciła uwagę, że cierpi na problemy zdrowotne. Znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, tymczasem to powód korzysta z ich majątku wspólnego. Pozwana podkreśliła, że nie udało im się wypracować porozumienia w sprawie podziału majątku. Zdaniem pozwanej alimenty na jej rzecz powinny być należne do 5 lat po rozwodzie.
Czytaj w LEX: Obowiązek alimentacyjny między rozwiedzionymi małżonkami >
Sąd rejonowy uwzględnił powództwo. Stwierdził, że obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanej wygasł z dniem uprawomocnienia się wyroku rozwodowego. Sąd podkreślił, że na mocy wyroku sądu rejonowego z 2013 r. orzeczono o alimentach od powoda na rzecz pozwanej. Strony pozostawały wówczas w małżeństwie. Ich relacje nie były prawidłowe. Pozwana doznawała problemów zdrowotnych, wyprowadziła się z domu. Środki finansowe były jej potrzebne na pokrycie kosztów utrzymania. Kilka lat później pozwana zainicjowała postępowanie o rozwód. Wówczas pozwana nie zgłosiła żądania zasądzenia alimentów na jej rzecz. Po pewnym czasie sąd okręgowy wydał wyrok w sprawie o rozwód. Orzeczenie rozwiązujące małżeństwo stron uprawomocniło się w październiku 2018 r.
Czytaj: KRD: Prawie 300 tys. rodziców nie płaci alimentów>>
Przyczynianie się do zaspokajania potrzeb
Sąd rejonowy zwrócił uwagę, że podstawą orzeczenia o świadczeniach na rzecz pozwanej był art. 27 k.r.o. Na podstawie tego przepisu oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.
Zobacz linię orzeczniczą w LEX: Kwestia istnienia obowiązku alimentacyjnego pomiędzy małżonkami, a prawo do renty po zmarłym małżonku na podstawie art. 446 § 2 Kodeksu cywilnego >
Jak wynika z orzecznictwa obowiązek udzielania wsparcia finansowego, o jakim mowa w tym przepisie, wygasa na skutek ustania małżeństwa. Takie stanowisko prezentował Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 20 października 2010 r. w sprawie III CZP 59/10 (LEX nr 604066) oraz Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 5 października 1982 r. w sprawie III CZP 38/82 (LEX nr 2812). Analogiczne zapatrywanie przedstawiono w wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 lutego 2004 r. w sprawie I Aca 1422/03 (LEX nr 143459) – podkreślił sąd rejonowy. Małżeństwo stron zakończył rozwód. Wówczas doszło do wygaśnięcia praw i obowiązków, które ich łączyły. Obowiązek alimentacyjny ustał więc z chwilą uprawomocnienia się wyroku rozwodowego. Sąd rejonowy podkreślił również, że w sprawie koncentrował się na orzekaniu o ustaniu obowiązku alimentacyjnego. Nie badał on kwestii dalszego realizowania obowiązku alimentacyjnego.
Wyrok Sądu Rejonowego w Kętrzynie z 21 maja 2021 r., III RC 196/20, LEX nr 3184129.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.