Rzecznik Praw Obywatelskich pisze w tej sprawie do Ministra Sportu i Turystyki oraz do Pełnomocnik Rządu ds. Równego Traktowania.

RPO o nowelizacji ustawy o sporcie  

Marcin Wiącek przedstawia m.in. Kamilowi Bortniczukowi, ministrowi sportu i turystyki, uwagi do projektu nowelizacji ustawy o sporcie z 25 czerwca 2010 r.  RPO z zadowoleniem przyjmuje tę inicjatywę. Podejmuje ona podnoszony przez Rzecznika od dawna, także w korespondencji z Ministrem, problem przemocy w środowisku sportowym, zwłaszcza  warunkowanej czynnikami związanymi z płcią.

Na szczególne podkreślenie zasługuje zakładany obowiązek przyjęcia przez kluby i związki sportowe regulaminu, określającego zasady przeciwdziałania dyskryminacji, mobbingowi i innym nadużyciom wobec zawodników i innych osób uczestniczących we współzawodnictwie sportowym. Związki powoływałyby zaś pełnomocnika ds. przeciwdziałania dyskryminacji, mobbingowi i innym nadużyciom wobec zawodników i innych osób. 

Czytaj w LEX: Zaroda-Dąbrowska Anna, Osiem kroków do inkluzywności. Poradnik dla początkujących >

Skuteczność tych przepisów zwiększają konsekwencje ich niezrealizowania. Klub czy związek, który nie przyjąłby regulaminu, nie mógłby ubiegać się o finansowanie lub dofinansowanie zadań z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych. Nieprzyjęcie przez związek regulaminu w terminie oznaczałoby zaś wygaśnięcie kadencji zarządu. Związek, który nie powołałby pełnomocnika, nie mógłby ubiegać się o finansowanie lub dofinansowanie z budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych.

W ocenie RPO z projektu powinno jasno wynikać, że odpowiedzialność dyscyplinarną aktualizują nie tylko zachowania niepożądane noszące znamiona czynów przestępczych, penalizowanych na gruncie Kodeksu karnego, ale także inne działania niepożądane, których dotyczy nowelizacja, w tym o charakterze dyskryminacyjnym.

Czytaj w LEX: Potencjał różnorodności >

Wolność od stereotypów

Z zadowoleniem należy także przyjąć, że projekt - obok rozwiązań sankcjonujących działania dyskryminujące i przemocowe - wskazuje także na obowiązek działań prewencyjnych, polegających na szkoleniach, edukacji i podnoszeniu świadomości.

Czytaj też: Drapieżcy seksualni w sporcie wykorzystują dzieci od lat, zwykle bezkarnie

Budowanie równości w sporcie wymaga, by kampanie społeczne przedstawiały kobiety i mężczyzn uprawiających sport w sposób wolny od stereotypowo przypisanych im ról płciowych. To właśnie stereotypy są wskazywane jako jedna z głównych przeszkód równego udziału kobiet i mężczyzn w tej sferze. 

Wyzwaniem pozostaje także podnoszenie świadomości na temat przemocy ze względu na płeć w sporcie z uwzględnieniem szczególnie narażonych na nią podgrup: sportowców LGBT i sportowców z niepełnosprawnościami, sportowców z rodzin imigrantów lub znajdujących się na ścieżce rozwoju.

 

Gwarancje bezpieczeństwa

Brakuje m.in. uszczegółowienia sposobów przeciwdziałania dyskryminacji przez kluby i związki sportowe. Nie formułuje się wymogów co do kryteriów wyboru czy zadań i kompetencji pełnomocnika ds. przeciwdziałania dyskryminacji, mobbingowi i innym nadużyciom. Procedura rozpatrywania nadużyć powinna zaś dawać gwarancję bezpieczeństwa osobie doświadczającej niepożądanych zachowań, a w stosownych przypadkach - możliwość skorzystania przez nią z usług wsparcia.

Projekt skupia się wyłącznie na problemie przemocy i wykorzystania seksualnego, ale nierówności w sporcie są problemem znacznie szerszym. To także:

  • niższa partycypacja dziewcząt i kobiet w sporcie, 
  • niedoreprezentowanie w ciałach kierowniczych i w procesie decyzyjnym, 
  • różnice w finasowaniu, w tym nagradzaniu i wynagradzaniu, 
  • seksistowski sposób przedstawiania aktywności sportowej kobiet przez media,
  • utrwalone stereotypowe przekonania na temat ról społecznych kobiet i mężczyzn, w tym przypisywanie kobietom głównie funkcji rodzicielskich i opiekuńczych. 

Nowelizację warto wykorzystać do ich systemowego rozwiązania. Służyć temu powinny nie tylko środki ukierunkowane na przeciwdziałanie i zwalczanie dyskryminacji, ale także promujące równość płci w sporcie. 

Sprawdź w LEX: Kiedy stowarzyszenie może być uznane za klub sportowy? >

Postulaty na przyszłość

Wartościowe byłoby zobowiązanie klubów i związków sportowych do podjęcia takich działań, jak m.in: 

  • opracowanie planów działania zorientowanych na promowanie równości płci, 
  • zapewnianie równego dostępu do zasobów (takich jak ośrodki sportowe, sprzęt i odzież), 
  • gwarantowanie dziewczętom i kobietom równych możliwości rywalizacji w sporcie na każdym poziomie (np. poprzez wprowadzanie programów zwalczających nierówności między płciami), 
  • wprowadzenie celów dotyczących reprezentacji kobiet w organach decyzyjnych, 
  • ustalenie celów w zakresie rekrutacji i rozwoju kobiet na stanowisku trenerów i sędziów, 
  • wprowadzenie zasad równych warunków pracy kobiet i mężczyzn, w tym równego wynagrodzenia za organizowane przez nich wydarzenia, 
  • promowanie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym czy publikowanie danych na temat równości płci w rocznych sprawozdaniach związków sportowych.