Wnioskodawca złożył wniosek o wymeldowanie żony. Wskazał, iż trwa postępowanie rozwodowe i z uwagi na ich relacje nie jest możliwe zamieszkiwanie wspólnie. Wnioskodawca zaznaczył, że jego żona opuściła mieszkanie, zabierając swoje i dziecka rzeczy. Prezydent Miasta uwzględnił wniosek i wymeldował żonę wnioskodawcy z pobytu stałego w lokalu. Od decyzji tej odwołała się jednak żona wnioskodawcy. Wskazała m.in., że powodem, dla którego opuściła mieszkanie, była przemoc ze strony jej męża. Podniosła, że nie może zabrać części rzeczy z mieszkania, a nawet w asyście policjantów nie udało jej się wejść do lokalu. Decyzja Prezydenta Miasta została uchylona przez Wojewodę. Organ odwoławczy jednocześnie odmówił wymeldowania żony wnioskodawcy.
Podstawa wymeldowania wynika z art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. 2019.1397). Na podstawie tego przepisu organ gminy, wydaje z urzędu lub na wniosek właściciela lub podmiotu wskazanych w art. 28 ust. 2, decyzję w sprawie wymeldowania obywatela polskiego, który opuścił miejsce pobytu stałego albo opuścił miejsce pobytu czasowego przed upływem deklarowanego okresu pobytu i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się.
Czytaj: SN: Rozwód powoduje podział majątku małżonków>>
Niedobrowolna wyprowadzka z mieszkania
Wojewoda uznał, że żona wnioskodawcy nie opuściła mieszkania w sposób trwały. Jej wyprowadzenie się nie było też dobrowolne. Z ustaleń wynikało m.in., iż odwołująca się próbowała wejść do mieszkania, ale nie było to możliwe, skoro jej mąż wymieniał zamki. Próba wymiany zamka przez żonę wnioskodawcy nie była też skuteczna – wskazał Wojewoda. Organ odwoławczy uznał, iż ustalenia przeczą tezie, iż żona wnioskodawcy dobrowolnie opuściła mieszkanie. Z wydanym rozstrzygnięciem nie zgodził się wnioskodawca, który wniósł skargę. Do sprawy zgłosił udział Prokurator, który – tak jak Wojewoda – wniósł o oddalenie skargi. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniesioną skargę. Sąd administracyjny ocenił bowiem skargę wnioskodawcy za niezasadną.
Czytaj w LEX: C. Chabel, Znaczenie zameldowania na pobyt czasowy dla toczącego się postępowania o wymeldowanie z pobytu stałego
Sad w sprawie o rozwód, wydał postanowienie, w którego uzasadnieniu wyjaśnił, iż żona wnioskodawcy dobrowolnie opuściła mieszkanie z uwagi na chęć separacji - wskazał WSA. Nie jest on, jako sąd, związany uzasadnieniami postanowień tymczasowych. Najpierw żona wnioskodawcy zainicjowała proces rozwodowy, potem zaś wyprowadziła się z dzieckiem do innego mieszkania. Do lipca 2018 r. żona wnioskodawcy miała zaś dostęp do rzeczy pozostawionych w mieszkaniu, gdyż dysponowała kluczami. Taki stan należy uznać za wyprowadzkę przejściową, związaną z konfliktem w rodzinie – ocenił sąd. Nie można uznać, aby żona wnioskodawcy opuściła mieszkanie w sposób trwały. Istotne znaczenie miało przy tym to, że wnioskodawca dwa razy wymienił zamki i nie udostępnia on nowych kluczy żonie. Sąd zaznaczył, iż żona wnioskodawcy podjęła szereg starań, by móc uzyskać klucze do mieszkania. Wymiana zamków, którą przeprowadził wnioskodawca powinna być oceniona jako jednostronne działanie, które uniemożliwia wejście jego żonie do lokalu – ocenił sąd. Zatem, nie można uznać, iż w sprawie spełnione zostały wszystkie przesłanki z art. 35 ustawy o ewidencji ludności. Uczestniczka wyprowadzając się do mieszkania matki znajdującego się w tym samym budynku, podjęła taką decyzję w związku z konfliktem z jej mężem.
Dobrowolne opuszczenie mieszkania
Sąd przypomniał, iż w orzecznictwie przyjmuje się, iż nie każde opuszczenie mieszkania uzasadnia wymeldowanie. NSA w wyroku z dnia 23 maja 2019 r., II OSK 1354/19 (LEX nr 2680223) uznał, że opuszczenie lokalu ma charakter dobrowolny, jeśli było wynikiem realizacji uprzednio powziętego zamiaru zmiany miejsca pobytu i przeniesienia centrum swych spraw życiowych w inne miejsce. Z pewnością nie można uznać, by wyprowadzka żony wnioskodawcy miała taki charakter.
Wyrok WSA w Krakowie z 26.09.2019 r., III SA/Kr 696/19, LEX nr 2727590.
