Za dwa czyny z art. 216 par. 1 Kodeksu karnego (znieważenie) Kodeks przewiduje karę grzywny, albo ograniczenia wolności (która polega na kontrolowanej nieodpłatnej pracy na cele społeczne). - Tymczasem sąd wymierzył nieprzewidzianą w tym artykule karę pozbawienia wolności (potocznie zwaną karą więzienia). Dopuścił się zatem rażącego naruszenia prawa materialnego, mającego oczywisty i istotny wpływ na treść orzeczenia – co jest przesłanką złożenia kasacji - wyjaśnia Rzecznik Praw Obywatelskich. 

Czytaj: Zabójstwo niepełnosprawnego - Prokurator Generalny chce dożywocia>>

Sąd sam wystąpił do RPO 

Błąd dostrzegł w 2019 r. sąd okręgowy, który wznowił z urzędu postępowanie na korzyść skazanego w zakresie czynów popełnionych we wrześniu 2015 r., a opisanych w punktach 1a i 1b z art. 216 par. 1 oraz art. 217 par. 1 Kk (naruszenie nietykalności cielesnej).

Dostrzegł w sprawie tzw. negatywne przesłanki procesowe i uchylił prawomocny wyrok, z powodu przedawnienia karalności postępowanie wobec skazanego. Uchylił też orzeczenie o połączeniu jednostkowych kar pozbawienia wolności i zwrócił sprawę sądowi rejonowemu.

Sąd okręgowy nie mógł jednak uchylić wyroku w punkcie dotyczącym wysokości kary, ponieważ stwierdzone naruszenie prawa nie wypełniało przesłanek z art. 439 par. 1 Kodeksu postępowania karnego (określającego zasady uchylania wyroku I instancji przez sąd odwoławczy). Kasacja RPO w sprawie tego punktu wyroku mogła to naprawić - o co do Rzecznika wystąpił sam sąd rejonowy.

Kasacja wnosi zatem, aby SN uchylił wyrok sądu rejonowego także w tym zakresie i zwrócił mu sprawę.

Czytaj w LEX: Przestępstwo mowy nienawiści >