Sprawa miała swój początek 18 lutego 2020 r. W trakcie odbywającego się przed Sądem Apelacyjnym posiedzenia w sprawie zażalenia obrońcy skazanego Marka B. na odmowę zawieszenia postępowania karnego wykonawczego, pełnomocnik skazanego wniosła o wyłączenie sędziego S. W. od orzekania.
Powodem wyłączenia były „wątpliwości co do prawidłowości powołania jego osoby na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego”. W uzasadnieniu pełnomocnik powołała się na stanowisko zawarte w uchwale składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/20. W rezultacie Sąd Apelacyjny przedstawił Sądowi Najwyższemu wniosek o wyłączenie sędziego.
Czytaj: Sąd Najwyższy: Sędziowie powołani z udziałem nowej KRS nie mogą orzekać>>
Uchwała 7 sędziów przeciw uchwale 3 Izb
Sędzia Jacek Widło z Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych na posiedzeniu niejawnym 8 maja br. oddalił wniosek o wyłączenie sędziego od rozpoznawania sprawy w postępowaniu karnym wykonawczym sędziego.
Sędzia Widło powołał się na siódemkową uchwałę swojej własnej Izby z 8 stycznia 2020 r., która stoi w sprzeczności z uchwałą połączonych Izb - Cywilnej, Karnej i Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, wydanej 23 stycznia 2020 r.
W uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 8 stycznia 2020 r. o sygnaturze I NOZP 3/19 mającej moc zasady prawnej, stwierdzono, że obowiązkiem sądu jest stosowanie prawa UE zgodnie z porządkiem hierarchicznym źródeł prawa.
Czytaj też: TK: Uchwała trzech Izb Sądu Najwyższego niezgodna z Konstytucją>>
Jak orzekł sędzia Widło, z wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z 19 listopada 2019 r. wynika, że bezpośrednim adresatem obowiązków w nim skonkretyzowanych jest Sąd Najwyższy, który powinien czuwać nad skuteczną realizacją wymogów konstytucyjnych oraz prawa UE.
Test bezstronności
Według Izby Kontroli, interpretacja art. 26 ustawy o SN powinna odbyć się z uwzględnieniem wskazań zawartych w tym wyroku. A zatem, należy dokonać wykładni prawa zawartej w wyroku TSUE z 19 listopada 2019 r. Wykładnia ta powinna uwzględniać możliwość kontroli, czy w konkretnej sprawie nie dochodzi do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
W tej sprawie wniosek o wyłączenie sędziego Sądu Apelacyjnego został oparty wyłącznie o treść pkt 2 uchwały składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z 23 stycznia br. Nie wykazano - zdaniem sędziego Izby Kontroli Nadzwyczajnej - braku bezstronności sędziego.
Uchwała połączonych Izb wskazała, że „nienależyta obsada sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. albo sprzeczność składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c. zachodzi także wtedy, gdy w składzie sądu bierze udział osoba powołana na urząd sędziego w sądzie powszechnym albo wojskowym na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa, jeżeli wadliwość procesu powoływania prowadzi, w konkretnych okolicznościach, do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności”
Sygnatura akt I NWW 7/20, orzeczenie z 8 maja 2020 r.
