W stanie faktycznym, którego dotyczy skarga konstytucyjna, skarżąca odwołała się od decyzji Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej dotyczącej przyznania zasiłku na zakup żywności. Wojewódzki Sąd Administracyjny środek oddalił i skarżąca zdecydowała się na wniesienie kasacji. Ze względu na przymus adwokacko-radcowski w postępowaniu przed NSA wniosła o wyznaczenie pełnomocnika. Ten - po zapoznaniu się z aktami - uznał, że sporządzenie skargi wymaga dodatkowych konsultacji z mocodawczynią, w rezultacie przekroczono termin na wniesienie kasacji i sąd administracyjny oddalił wniosek o jego przywrócenie oraz odrzucił skargę.

Według pełnomocnika skarżącej przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, na których oparto tę decyzję, są niekonstytucyjne, ponieważ pozbawiają obywatela prawa do sądu. Chodzi konkretnie o wykładnię, która za moment ustania przyczyny uchybienia terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej do NSA nakazuje uważać moment uzyskania pełnomocnictwa przez wyznaczonego radcę lub adwokata. Jest to diametralnie różna interpretacja od tej, którą przyjmują sądy cywilne. Według orzecznictwa Sądu Najwyższego pełnomocnik wyznaczony z urzędu skargę kasacyjną sporządza po zapoznaniu się z aktami i stanowiskiem wnioskodawcy. SN zastrzega również, że pracę nad skargą kasacyjną profesjonalny pełnomocnik ma podjąć bez nieuzasadnionej zwłoki, co jednak oceniane jest przy uwzględnieniu jego normalnej pracy zawodowej.