Sprawa dotyczy dyrektywy UE nr 2000/78/WE. - Walka z wszelkimi formami dyskryminacji – szczególnie w miejscu pracy – była priorytetem dla Komisji tej kadencji i dla mnie osobiście. Nasze działania prawne doprowadziły do lepszej ochrony przed dyskryminacją w miejscu pracy w całej UE - powiedział komisarz ds. równości szans, Vladimír Špidla. W uzasadnionej opinii przesłanej Polsce Komisja wskazała, że: w polskim prawodawstwie zakaz nękania nie obejmuje wszystkich kategorii stażystów; regulacje dotyczące dostępu do niektórych zawodów nie zawierają konkretnych przepisów zakazujących dyskryminacji ze względu na religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną; obowiązek pracodawców w zakresie zapewnienia niepełnosprawnym pracownikom racjonalnych usprawnień nie obejmuje osób ubiegających się o pracę i stażystów; prawo regulujące warunki szkolenia zawodowego nie zawiera odpowiednich definicji bezpośredniej i pośredniej dyskryminacji oraz polecenia nakazującego dyskryminowanie.
Komisja zdecydowała także o zamknięciu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w odniesieniu do Węgier . Wprowadzone w 2006 i 2009 r. zmiany do węgierskiej ustawy o równym traktowaniu oraz wprowadzone w 2007 r. zmiany do ustawy o prawach osób niepełnosprawnych i równości szans dostosowały węgierskie prawodawstwo do dyrektywy.
Antydyskryminacja (poza dyskryminacją ze względu na płeć i narod owość) jest stosunkowo nowym obszarem polityki UE. W 1999 r., wraz z wejściem w życie traktatu z Amsterdamu, Wspólnota Europejska uzyskała nowe uprawnienia w dziedzinie zwalczania dyskryminacji ze względu na rasę i pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną (nowy art. 13 Traktatu WE). Doprowadziło to w 2000 r. do jednogłośnego przyjęcia przez państwa członkowskie dyrektyw w tej sprawie (2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. oraz dyrektywy 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r.). Terminy transpozycji tych dwóch dyrektyw do prawa krajowego przez państwa członkowskie upływały odpowiednio 19 lipca i 2 grudnia 2003 r. Dla 10 krajów, które przystąpiły do UE w 2004 r., termin ten upływał 1 maja 2004 r. Dla Bułgarii i Rumunii był to 1 stycznia 2007 r.
Komisja zdecydowała także o zamknięciu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w odniesieniu do Węgier . Wprowadzone w 2006 i 2009 r. zmiany do węgierskiej ustawy o równym traktowaniu oraz wprowadzone w 2007 r. zmiany do ustawy o prawach osób niepełnosprawnych i równości szans dostosowały węgierskie prawodawstwo do dyrektywy.
Antydyskryminacja (poza dyskryminacją ze względu na płeć i narod owość) jest stosunkowo nowym obszarem polityki UE. W 1999 r., wraz z wejściem w życie traktatu z Amsterdamu, Wspólnota Europejska uzyskała nowe uprawnienia w dziedzinie zwalczania dyskryminacji ze względu na rasę i pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną (nowy art. 13 Traktatu WE). Doprowadziło to w 2000 r. do jednogłośnego przyjęcia przez państwa członkowskie dyrektyw w tej sprawie (2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. oraz dyrektywy 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r.). Terminy transpozycji tych dwóch dyrektyw do prawa krajowego przez państwa członkowskie upływały odpowiednio 19 lipca i 2 grudnia 2003 r. Dla 10 krajów, które przystąpiły do UE w 2004 r., termin ten upływał 1 maja 2004 r. Dla Bułgarii i Rumunii był to 1 stycznia 2007 r.