Tym razem skarga dotyczyła hiszpańskiego wymiaru sprawiedliwości. W 2022 r. hiszpański Audiencia Nacional (sąd centralny) skazał obywatela Hiszpanii zamieszkałego w Rumunii jako współsprawcę oszustwa w zakresie podatku od wartości dodanej (VAT) od sprzedaży paliw na kwotę ponad 100 mln euro. Nałożono na niego szereg kar pozbawienia wolności oraz wysokie grzywny. W następstwie zapowiedzi wniesienia przez oskarżonego skargi kasacyjnej od wyroku skazującego do hiszpańskiego sądu najwyższego odmówiono mu zezwolenia na udanie się do państwa miejsca zamieszkania. Pomimo tego zakazu oskarżony został zlokalizowany na granicy chorwackiej w kierunku Rumunii. W związku z tym w kwietniu 2022 r. Audiencia Nacional (sąd centralny) wydał europejski nakaz aresztowania nakazujący poszukiwanie, zatrzymanie i aresztowanie oskarżonego.

Czytaj: Anna Mika-Kozak: Węgierski sąd musi rozpoznać wniosek o wydanie Romanowskiego>>

W kwietniu 2023 r. sąd rumuński odmówił wykonania tego nakazu aresztowania. Sąd ten wskazał, że oskarżony, który poświadczył ciągły i legalny pobyt na terytorium Rumunii, nie chciał zostać przekazany hiszpańskim organom sądowym. Ponadto zgodnie z prawem rumuńskim ściganie karne uległo przedawnieniu. Hiszpański sąd centralny uważa natomiast, że przesłanki wymagane do powołania się na te podstawy fakultatywnej odmowy wykonania rzeczonego nakazu nie zostały spełnione. I dlatego zwrócił się o rozstrzygnięcie tego do TSUE.

Istotny udział w postępowaniu karnym

W swoim wyroku Trybunał potwierdził stanowisko Audiencia Nacional (sądu centralnego). Wskazał, że zgodnie z decyzją ramową organ sądowy może odmówić wykonania europejskiego nakazu aresztowania, jeżeli został on wydany w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka zabezpieczającego polegającego na pozbawieniu wolności.

Możliwość ta wymaga jednak, aby osoba, której dotyczy wniosek, miała miejsce zamieszkania w wykonującym nakaz państwie członkowskim i aby państwo to zobowiązało się wykonać ową karę lub ów środek zabezpieczający zgodnie z jego prawem krajowym. Tymczasem w rozpatrywanym przypadku nakaz aresztowania został wydany nie w tym celu, lecz w celu zapewnienia obecności oskarżonego podczas prowadzenia postępowania karnego, które nadal toczy się przed sądami hiszpańskimi - zaznacza.
Odniósł się też do kwestii przedawnienia ścigania karnego na podstawie prawa rumuńskiego. - Trybunał zauważył, że aby móc powołać się na tę podstawę odmowy, konieczne jest, aby czyny podlegały jurysdykcji wykonującego nakaz państwa członkowskiego zgodnie z jego prawem karnym, co nie wydaje się mieć miejsca w omawianej sprawie - zaznacza TSUE.

 


 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.