Funkcja stawek minimalnych określona w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 2002 roku wynika z delegacji ustawowej zawartej w art. 16 ust. 3 Prawa o adwokaturze i ma chronić pełnomocnika przez nie wypłaceniem żadnego wynagrodzenia przez klienta. Jest to minimum minimorum dla niego. Nie ma jednak żadnego odniesienia do relacji gospodarczych w działalności adwokata. Jak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu ustnym wyroku z 11 sierpnia ( sygn. akt I CSK 611/10) słusznie zauważył skoncentrowanie się na stawce minimalnej oderwało rozumowanie sądów niższej instancji od stawki rzeczywistej, czyli od tej którą prawnicy stosowali przez lata w swoich relacjach z klientami, którzy je akceptowali i która nie miała żadnego związku ze stawką minimalną. 

Trzeba określić standardy rynkowe

Sądy powinny sprecyzować, jaki jest standard rynkowy wynagradzania adwokatów.Przy ustalaniu stawki wynagrodzenia za usługi prawnicze sądy, w razie sporu kancelarii z klientami powinny  brać pod uwagę trzy kryteria. Kryterium najważniejsze to dotychczasowe relacje między stronami, czyli praktyka gospodarcza, na jakich zasadach dotychczas funkcjonowała współpraca między stronami, jakie stawki były akceptowane i jakie były fakturowane.

Drugie kryterium – jeśli pierwszy nie okaże się wystarczający – poszukanie uśrednionego standardu rynkowego, w tym segmencie rynku. Szukamy danych w praktyce innych kancelarii, w raportach i rankingach organizowanych przez media, a także w raportach międzynarodowych. Nie bez znaczenia jest także podejście Prokuratorii Generalnej do stawek adwokackich w postępowaniach arbitrażowych, gdzie korzysta się z zastępstwa procesowego renomowanych kancelarii w departamencie arbitrażowym Prokuratorii. Na tej podstawie także można łatwo zorientować się, jaki standard wynagrodzeń dzisiaj obowiązuje na polskim rynku tu i teraz. Odnosić należy wynagrodzenie do wagi i skali trudności podejmowanych przez adwokata spraw, np. wielka sprawa międzynarodowa z udziałem olbrzymich przedsiębiorstw

Sprawozdania miesięczne

Jest wiele modeli kształtowania finansowych warunków współpracy między klientem a kancelarią. Przede wszystkim, decyduje tutaj specyfika danego zlecenia np. opracowania kontraktu, przeprowadzenia negocjacji, opracowania opinii prawnej lub podjęcia reprezentacji procesowej przed sądem powszechnym lub arbitrażowym, itd. Modelem klasycznym są stawki godzinowe.  W prebillu miesięcznym (sprawozdaniu miesięcznym) kancelaria wykazuje klientowi ile pracował adwokat, jego asystent i sekretarka. Jeśli robimy te sprawozdania regularnie to klient ma comiesięczne lustrzane odbicie czynności adwokata. Na podstawie wykonanych prac odzwierciedlonych prebillem kancelaria wystawia fakturę a klient ją płaci. Innym typem wynagrodzenie jest wynagrodzenie ryczałtowe za daną usługę lub za okresowe świadczenie danego rodzaju usług np. stała obsługa prawna spółki.