Przepisy szczególne rozstrzygają, w jakich przypadkach czynności podlegają opodatkowaniu, z uwzględnieniem elementów przedmiotowych i podmiotowych stosunku prawnego, który stanowi podstawę opodatkowania. Dla takich czynności podatek VAT jest elementem cenotwórczym i powinien być uwzględniony przez strony przy ustalaniu poziomu cen za usługi lub sprzedaż towarów. Jeżeli jednak strony ustaliłyby cenę, z pominięciem stawki podatku VAT, nie oznaczałoby to, że czynność nie podlega opodatkowaniu. Ustalona cena miałaby wpływ jedynie na jego wysokość.
Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 lutego 2010 r., I CSK 394/09, LEX Nr 577808.
Celem potwierdzenia słuszności poglądu Sądu Najwyższego, wystarczy wspomnieć o regulacji z art. 56 k.c., zgodnie z którą czynność prawna wywołuje nie tylko skutki w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy (przez którą należy rozumieć również akty podustawowe, pod warunkiem wszakże, że mają charakter bezwzględnie obowiązujący (ius cogens), czyli będą to przede wszystkim rozporządzenia), z zasad współżycia społecznego i z ustalonych zwyczajów.
Ponadto sam art. 3531 k.c. wprowadza trzy granice wolności kontraktowania: ustawę, właściwość (naturę) stosunku prawnego i zasady współżycia społecznego.
W sytuacji zatem istnienia określonego przepisu prawa, który jakiekolwiek zagadnienie, odnoszące się do określonej umowy, normuje w sposób imperatywny – wykluczona jest możliwość regulowania przez strony w sposób odmienny wynikających z umowy wzajemnych praw i obowiązków (zob. A. Rzetecka-Gil: Komentarz do art. 353(1) Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93). Stan prawny: 2010.01.08, komentarz LEX/el. 2010).
Swoboda umów nie może sięgać tak daleko, by naruszała przepisy o charakterze iuris cogentis (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2002 r., II CKN 701/00, LEX Nr 75255).
Ocena, czy ustalenie treści stosunku zobowiązaniowego lub jego celu jest dopuszczalne w odniesieniu do zagadnień, które ustawa normuje w sposób imperatywny, musi opierać się na konkretnych przepisach ustawy (art. 3531 k.c.) (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2001 r., IV CKN 244/00, LEX Nr 47043).

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line