Pytanie prawne, które zadał Sąd Okręgowy w Szczecinie wynikało z wniosku złożonego przez Jana S., który wniósł o zniesienie współwłasności nieruchomości. Chodziło o działkę wraz z domem o powierzchni ok. 2 tys. 400 m kwadratowych, a połowa z tego należała do uczestniczki  Krystyny W.

Podział tylko pionowy
Sąd Rejonowy w Gryficach określił dwa warianty podziału, a następnie wybrał jeden z nich, który wymagał przebudowy części domu.
Z tym postanowieniem nie zgodziła się Krystyna W. i zaskarżyła orzeczenie do Sądu Okręgowego, uważając, że naruszono art. 93 ust.3b) ustawy o gospodarce nieruchomościami. Dlatego, że zgodnie z tym przepisem  Jeżeli proponowany podział nierucomości powoduje także podział budynku, granice projektowanych do wydzielenia działek gruntu powinny przebiegać wzdłuż pionowych płaszczyzn, które tworzone są przez ściany oddzielenia przeciwpożarowego usytuowane na całej wysokości budynku od fundamentu do przekrycia dachu. W budynkach, w których nie ma ścian oddzielenia przeciwpożarowego, granice projektowanych do wydzielenia działek gruntu powinny przebiegać wzdłuż pionowych płaszczyzn, które tworzone są przez ściany usytuowane na całej wysokości budynku od fundamentu do przekrycia dachu, wyraźnie dzielące budynek na dwie odrębnie wykorzystywane części.

Przebudowa jest konieczna
Skarżąca stwierdziła, że stan budynku wchodzącego w skład nieruchomości w chwili orzekania nie spełnia wymogu wyraźnego fizycznego oddzielenia na dwie odrębne funkcjonalnie części. 
Jak podkreślił Sąd Najwyższy, podstawą wątpliwości Sądu drugiej instancji była kwestia, czy regulacja art. 93 ust. 3b ustawy o gospodarce nieruchomościami stoi na przeszkodzie temu, żeby wydać postanowienie końcowe w sprawie o zniesienie współwłasności, mimo że w dacie, kiedy sąd orzeka, ten budynek nie jest jeszcze przystosowany do stanu wynikającego z tego przepisu.

Podział przez ścianę na równe części
Jak zaznaczyła sędzia sprawozdawca Monika Koba w orzecznictwie Sądu Najwyższego konsekwentnie jest prezentowany pogląd, że podział budynku według płaszczyzn pionowych, połączony z odpowiednim podziałem gruntu, na którym jest wzniesiony ten budynek jest dopuszczalny, jeżeli linia podziału przebiega przez ścianę dzielącą ten budynek na regularne i samodzielne części. Ta zasada została ugruntowana od wielu lat, a aktualnie wynika właśnie ze wskazanego przepisu.
Rozważano również kwestię, czy ta pionowa ściana wyraźnie dzieląca budynek na odrębne budynki ma być ścianą jedynie istniejącą, czy też dopiero wybudowaną. Wielokrotnie w orzeczeniach wskazywano, że sam fakt, iż ta ściana nie istnieje, nie jest przeszkodą do orzekania o zniesieniu współwłasności może być dopiero wykonana w tym celu.

Postanowienie wstępne
Możliwość wydania postanowienia wstępnego w takich sprawach nie wynika ani z art. 618 § 1 k.p.c., ani z art. 318 § 1 k.p.c. gdyż wykluczono możliwość wydawania postanowienia wstępnego, który by określał sposób zniesienia współwłasności.  Możliwość wydania postanowienia wstępnego wynika z art. 11 ust 2 ustawy własności lokali, sąd może w postanowieniu wstępnym, uznając za usprawiedliwione w zasadzie roszczenie o zniesienie współwłasności,  upoważnić zainteresowanego uczestnika postępowania do wykonania prac czasowo na jego koszt, może też wydać stosowne nakazy lub zakazy. Jest to jednak wyjątek od zasady niedopuszczalności regulowania tego rodzaju problematyki w postanowieniu wstępnym – podkreślił Sąd Najwyższy.
 Sygnatura akt III CZP 23/17, uchwała 3 sędziów z 22 czerwca 2017 r.