– Inicjatywa grupy posłów PO i PSL zmierza do tego, aby Polska uniknęła dotkliwych kar finansowych z tytułu niewdrożenia dyrektyw dotyczących rynku energii oraz promowania odnawialnych źródeł energii (OZE). Stanowisko rządu w tej sprawie jest przygotowywane, natomiast gros uwag i opinii w tym zakresie ma charakter właściwego wdrożenia przepisów tychże dyrektyw – tłumaczy Janusz Pilitowski, dyrektor Departamentu Energii Odnawialnej w resorcie gospodarki.
Zapewnia, że nowelizacja Prawa energetycznego jest traktowana przez rząd jako „minimum niezbędne”, aby spełnić unijne zobowiązania. W ciągu kilku lub kilkunastu miesięcy Trybunał Sprawiedliwości w Luksemburgu może nałożyć na Polskę karę za to, że nie wdrożyła dyrektyw. Chodzi o przepisy dotyczące gazu i energii elektrycznej, które składają się na tzw. trzeci pakiet energetyczny, mający doprowadzić do liberalizacji europejskiego rynku i zwiększyć prawa konsumentów. Za każdy dzień zwłoki (liczony od dnia przyszłego wyroku do czasu pełnego wdrożenia dyrektyw) we wprowadzaniu unijnego prawa Polsce grozi łącznie ponad 170 tys. euro kary.
Nad Polską wisi również groźba kary za brak regulacji dotyczących odnawialnych źródeł energii (OZE). KE nie złożyła jeszcze wniosku do Trybunału, ale rozpoczęła procedurę.
– Obawy co do prac nad ustawą o OZE są nieuzasadnione, ponieważ rząd z taką samą intensywnością pracuje nad przygotowaniem tych projektów ustaw energetycznych – zapewnia Janusz Pilitowski w rozmowie z Agencją Informacyjną Newseria. I dodaje: – Trwają intensywne i bardzo trudne rozmowy na temat wspólnego stanowiska rządu, jeśli chodzi o ustawę energetyczną.
Najtrudniejsze obszary dotyczą systemu wsparcia dla „zielonej energetyki”.
– Porozumienie w tej sprawie musi uwzględniać rację wszystkich organów administracji i technologii, tak aby w sposób zrównoważony mogły się rozwijać – wyjaśnia dyrektor. – Drugim elementem jest fakt, że każdy system wsparcia niesie za sobą określone koszty dla odbiorcy końcowego.
Dlatego resort nadal pracuje nad „optymalizacją tych kosztów”. Chodzi o „ograniczenie systemu wsparcia albo dedykowania go do takich technologii, które są niezbędne z punktu widzenia realizacji celu do 2020 roku”. Cel, jaki przyjął rząd w ramach unijnych zobowiązań, to osiągnięcie przez Polskę w 2020 roku co najmniej 15 proc. udziału energii z odnawialnych źródeł w zużyciu energii finalnej brutto.
Rozbieżności dotyczą głównie wsparcia dla OZE, ponieważ resort finansów domaga się ograniczenia go do niezbędnego minimum. Przedłużają się również rozmowy z Ministerstwem Skarbu Państwa i Ministerstwem Ochrony Środowiska.
– Głównie chodzi o możliwość kontynuowania systemu wsparcia dla małych elektrowni wodnych po 15 latach od dnia oddania ich do użytkowania, pod warunkiem, że zostaną one poddane modernizacji. Przyjmujemy do wiadomości argumenty ministra skarbu państwa, rozmawiamy na ten temat, ale ostatecznych decyzji w tej sprawie jeszcze nie ma – informuje Janusz Pilitowski.
Właściciele elektrowni wodnych alarmowali, że nie ma możliwości podniesienia mocy po zmodernizowaniu instalacji. A od tego resort gospodarki chciał uzależnić przyznawanie wsparcia dla tych źródeł energii.
– Ten argument jest brany poważnie pod uwagę. W rozmowach z ministrem skarbu państwa staramy się dokonać głębokiej analizy tego wniosku, ustalić faktyczne możliwości dokonania modernizacji wraz z poprawą sprawności wytwarzania energii elektrycznej, z poprawą ewentualnie parametrów funkcjonowania takiej elektrowni wodnej po modernizacji – tłumaczy przedstawiciel resortu gospodarki.
Pod koniec ubiegłego roku rządowy Komitet do Spraw Europejskich przyjął tzw. trójpak energetyczny (czyli pakiet trzech ustaw: Prawa energetycznego, Prawa gazowego i ustawy o odnawialnych źródłach energii wraz z ustawą wprowadzającą te przepisy). Ostatnie uzgodnienia trwają teraz w ramach prac Stałego Komitetu Rady Ministrów.