Rozporządzenie Rady Europejskiej nr 220[1/2]003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej upoważnia sąd państwa członkowskiego właściwy do rozpoznania sprawy do wezwania sądu innego państwa, z którym dziecko ma szczególny związek, do przejęcia sprawy rodzinnej, jeśli uzna, że może on lepiej osądzić sprawę, i jeśli jest to zgodne z dobrem dziecka. Może to uczynić na wniosek jednej ze stron albo z urzędu. Według art. 15 ust. 3 wskazanego rozporządzenia przyjmuje się, że dziecko ma szczególny związek z państwem członkowskim m.in. wówczas, gdy uzyskało w nim zwykły pobyt po wszczęciu postępowania w państwie, do którego jurysdykcji sprawa należy.
Jeśli sąd innego państwa zgodzi się przejąć sprawę, sąd, który o to się zwrócił, musi uznać brak swej właściwości. Sąd innego państwa podejmuje decyzję w tej kwestii w ciągu sześciu tygodni.
Na te przepisy powołał się sąd rejonowy w postanowieniu, w którym zdecydował się zwrócić o przejęcie przez Amtsgericht w niemieckim Bambergu sprawy z wniosku Dariusza P. o zmianę formy kontaktów z jego małoletnim synem. Dziecko przebywa wraz z matką w RFN.
(sygn. akt III CZP 99/10)

Źródło: Rzeczpospolita